Een eenzame visser die zijn hengel uitwerpt in een kabbelende rivier. De zon die op het water glinstert. De hemel in talloze tinten blauw. Bos in de verte. Kan het Zweedser?

Eén rare beweging van hond Tell en de dichtstbijzijnde muskusos reageert direct. „Wegwezen”, sist gids Sigbjorn Frengen. Gelukkig lijkt de reactie van het dier een schijnbeweging. Als hij echt op ons was afgekomen, was een van ons volstrekt kansloos geweest, want het logge beest haalt 60 kilometer per uur. Welkom in Nationaal Park Dovrefjell voor een muskusossafari. Deelname is op eigen risico.

In de winter naar Oostenrijk gaan is vrijwel synoniem aan wintersport. Maar wat als je liever niet gaat skiën? Neem eens een kijkje in Alpbachtal, waar je als iedereen aan het skiën is het rijk alleen hebt. En een mooi deel van Oostenrijk is het zeker.

Lang geleden deelde de limes de Lage Landen bij de zee in tweeën. De VVV van Katwijk heeft langs deze oude Romeinse grens, die grotendeels de Oude Rijn volgt, een fietsroute uitgezet. Met ruim 50 kilometer in het vooruitzicht is een e-bike meer dan welkom.

Met open mond staren naar al die prachtige eeuwenoude gebouwen en wandelen over een stenen weg waarop Paulus waarschijnlijk ook zijn voeten zette. Dit kan in Rome. Maar de meeste indruk maakt ‘gewoon’ de Chiesa di Sant’ Agnese, waar uit marmer uitgehouwen afbeeldingen te zien zijn van ter dood veroordeelde christenen. Opeens bekijk je het immense Colosseum met heel andere ogen én met een zwaar hart.

Wie een oude landkaart van Urk bestudeert, ziet er met een beetje fantasie de vorm van een orka in. Zou dat de reden zijn dat er een sculptuur van het beest in de haven van het voormalige eiland staat? Of heeft die zwaardwalvis een taalkundige link met de vissersplaats? Orca – Orc – Urc – Urk.

Beloven kan ze het niet. Maar de kans is groot dat we onderweg herten, gemzen en wellicht bergmarmotten zien, verzekert gids Anna Mathis. Speuren dan maar langs de berghellingen, hier in de Zwitserse Alpen.

Ongerept. Dat woord schiet je als eerste te binnen bij een bezoek aan Nationaal Park Peneda-Gerês. Granieten bergformaties, dichte eikenbossen, groene weides, meren, koeien, wolven en wilde paarden. De kans dat je een andere wandelaar tegenkomt is klein.

De historische zomp –tot in detail nagebouwd, maar zonder zeil en met accumotor– glijdt stil, kalm en vredig over het gladde water van de Overijsselse Vecht.

Wie het dorpje Klausen uitrijdt, de heuvel af richting de boerderij van Sepp en Agnes Kerschbaumer, gaat de rust en de ontspanning tegemoet. Dat is precies wat het vakantieleven op de boerderij in het Italiaanse Zuid-Tirol te bieden heeft. De snelheid van het leven is er heerlijk laag.