Vies worden en creativiteit; als het om kinderen gaat horen ze bij elkaar. Het zijn vaak de ouders die zich storen aan verf in de haren, modder van top tot teen of handen vol lijmsporen. Maar wie wordt er nog vies als volwassene? Neemt u weleens een modderbad of schuwt u een kloddertje verf in uw kapsel niet?

Sensory play; wie zich in de wereld van het opvoeden van baby’s en peuters bevindt, zal de term herkennen. In het Nederlands spreek je over sensorisch of sensopatisch spelen: een manier om alle zintuigen spelenderwijs te gebruiken. Sensory play stimuleert onder meer de tastzin. Zo leren kinderen het verschil tussen koud en warm, vloeibaar en vast en hard en zacht. Daarnaast helpt het bij de ontprikkeling, en dat laatste kan bij peuters die intensief leven nog weleens nodig zijn.

Menig modeketen heeft hem dit najaar in de collectie: een corduroy tas. Terug van weggeweest. Want wat voor de tiener van nu hip is, roept bij de oudere garde een glimlach van herkenning op. Het ribstofje is trendy dit seizoen.

Wie de kleuterschool gevolgd heeft –niet iedereen natuurlijk: een vijfjarige moet immers pas sinds 1969 naar school– kent de prikpen. Een handvat met stompe naald waarmee je figuren uit een karton prikt. Als kleuter knipte ik liever dan dat ik prikte. Dat laatste duurde eindeloos, vond ik. De borduurtechniek punchen heeft er veel van weg, maar valt bij mij beter in de smaak dan werken met de prikpen.

Dat je van een wollen deken zó veel verschillende dingen kunt maken, was zelfs voor mij een verrassing. Want nadat ik van deze tweepersoonsdeken een tas, knuffel en bekleding voor een voetenbankje heb gemaakt, is er nog genoeg stof over voor een kussen, slinger en wat al niet meer.

Onze peuter wil het liefst alles hetzelfde doen als haar ouders. Dus als ik een schort om doe tijdens het koken, dan wil zij dat ook. Tot voor kort volstond een theedoek met een wasknijper prima. Maar de wijsheid neemt toe, dus de dame wil een schort, géén doek. Tijd dus om een heuse keukenschort voor haar te maken. Kan ze lekker kliederen met potjes en pannetjes in de gootsteen, terwijl ik het eten bereid.

Al van jongs af aan ben ik dol op slingers en ballonnen. Die laatste zijn niet zo milieuvriendelijk, dus die halen we niet te vaak in huis. Maar voor slingers hoef je echt niet altijd de plasticvariant bij de prijsvechters te kopen. Met oud papier kun je de mooiste creaties maken om een feestje aan te kleden.

Al maanden ben ik van plan een speeltent te naaien voor onze dochter. Een ideale manier om van een aantal grote lappen stof af te komen waarvoor ik anders geen bestemming weet. En ach, zo’n tipi met vier stokken moet een eitje zijn om te naaien.

Op de basisschool noemden we het een frutsel; een haarelastiek met een stuk gerimpelde stof eromheen. Diezelfde frutsel heet nu een scrunch en blijkt weer helemaal hip te zijn. Een poll onder mijn Instagramvolgers wijst overigens uit dat 30-plussers het nog steeds een frutsel noemen in tegenstelling tot de jonge garde die het haarelastiek onder de naam scrunch kent.

Zodra het lente is en het zonnetje schijnt, hangt mijn was buiten aan de lijn. Heerlijk, de geur van buitengedroogde was.