Apostolische geloofsbelijdenis

De Apostolische geloofsbelijdenis is een van de oudste en beknoptste samenvattingen van het christelijk geloof. De belijdenis, die bestaat uit twaalf afzonderlijke artikelen, wordt in ieder geval al sinds de tweede eeuw gebruikt als fundament van de christelijke leer. De exacte datering is niet bekend. Waarschijnlijk is de belijdenis ontstaan uit de doopformule, aangevuld met Bijbelteksten.

De belijdenis is niet opgesteld door de apostelen, maar vertolkt wel hun leer. In de belijdenissen wordt de drie Goddelijke Personen, Vader, Zoon en Heilige Geest, afzonderlijk beleden, gevolgd door een belijdenis van de christelijke kerk.

De Apostolische geloofsbelijdenis heeft in veel kerken een terugkerende plaats in de liturgie. De Nederlandse versie luidt als volgt:

„1. Ik geloof in God den Vader, den Almachtige, Schepper des hemels en der aarde. 2. En in Jezus Christus, Zijn eniggeboren Zoon, onzen Heere; 3. Die ontvangen is van den Heiligen Geest, geboren uit de maagd Maria; 4. Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, nedergedaald ter helle; 5. Ten derden dage wederom opgestaan van de doden; 6. Opgevaren ten hemel, zittende ter rechterhand Gods des almachtigen Vaders; 7. Vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden. 8. Ik geloof in den Heiligen Geest. 9. Ik geloof een heilige, algemene christelijke kerk, de gemeenschap der heiligen; 10. Vergeving der zonden; 11. Wederopstanding des vleses; 12. En een eeuwig leven. Amen.”