„Zo de Heere het huis niet bouwt, te vergeefs arbeiden deszelfs bouwlieden daaraan.”

Waar God geen geluk geeft met vrouw, kind en dienstboden, daar is alle zorg en arbeid vergeefs. Vooreerst moeten wij weten: het huis bouwen betekent niet alleen hout en stenen oprichten, opdat men muren en dak, kamers en vertrekken heeft, maar veeleer alles wat in een huis behoort. Zoals wij spreken van ”huishouden”, waartoe vrouw en kind, knecht en dienstmaagd, vee en voedsel behoren. Zie Exodus 1, waar God de twee vroedvrouwen wél deed en hun huizen bouwde, omdat zij Hem vreesden en de kinderen van Israël niet ombrachten. Dat is: Hij hielp hen, dat zij genoeg mannen, zonen en dochters kregen, en al wat daarbij behoort.

Want Salomo wil een christelijk huwelijk beschrijven en onderwijst een ieder hoe hij een christelijk echtgenoot en huisheer moet zijn. Het verstand en de wereld zijn van mening dat een huwelijksleven en huishouden zo moeten gaan als zij het zich voornemen. Alles moet afhangen van hun eigen keuze en arbeid, alsof er daardoor alleen iets bereikt kon worden. Nee, zegt Salomo, en hij trekt ons opwaarts tot God en leert ons om dit alles met waar geloof van God te bidden en te verwachten. De ondervinding leert dat: zo gaan er twee met elkaar trouwen die nauwelijks iets hebben en toch voorzien zij zo stil en keurig in hun onderhoud dat het een lust is.

Maarten Luther,
hoogleraar te Wittenberg

(”Toelichting op Psalm 127”, 1524)