„Heere, wij wilden Jezus wel zien.”

Het is een zeer dierbare en zielsbemoedigende belofte die de Heere aan Zijn volk en Sion doet: „Uw ogen zullen de koning zien in zijn schoonheid” (Jesaja 33:17). Het verheven voorwerp waarvan gesproken wordt, Wie die Koning is, is weldra op te maken: het is toch alleen de gezegende Zoon van God, de Heere Jezus Christus. Vaak wordt Hij Koning genoemd (Jesaja 32:1). „Ik zeg mijn gedichten uit van een Koning” (Psalm 45:2). Maar waarom wordt Hij de Koning genoemd? Wel, omdat niemand Hem gelijk is: „Want wie mag in de hemel tegen de Heere geschat worden? Wie is de Heere gelijk onder de kinderen der sterken (Psalm 89:7)?” Daarom heeft Hij ook op Zijn kleed en op Zijn dij geschreven: „Koning der koningen en Heere der Heeren.” We leren ook dat zij, wanneer het hart van Gods volk met en door deze Koning werkelijk door het geloof en de liefde is ingenomen, dan niet altijd een omschrijving en bijzondere aanwijzing kunnen maken van die liefde. Als zij van de Heere Jezus, hun Koning, spreken, dan is hun hart zo vol en verruimd en met en door Hem en met Zijn waardigheden zo ingenomen, dat zij dan menen dat elk Hem zo moest kennen, schatten en beminnen, zoals zij het gevoelig ondervinden mogen. Kijk maar naar de bruid (Hooglied 3:3): „Hebt gij Hem gezien, Die mijn ziel liefheeft?”

Hendrik van Lis,
oefenaar te Den Haag

(”Twintig oefeningen”, 1872)

Heindricus of Hendrik van Lis (1704-1773) groeide op in Rotterdam. Zijn vader was remonstrants gedoopt, maar huwde een gereformeerde vrouw. Hendrik kwam uit een gezin van dertien kinderen. Hij woonde in Rotterdam en Leiden. Rond 1757 verhuisde hij naar Den Haag. Waar hij gestudeerd heeft is niet bekend. Hij had grote kennis van de Bijbel en dichtte veel. Van Lis was geen predikant, maar werd wel „de oefenaar uit Rotterdam” genoemd.