„Te dien dage zal des Heeren Spruit zijn tot sieraad en tot heerlijkheid, en de Vrucht der aarde tot voortreffelijkheid en tot versiering voor degenen, die het ontkomen zullen in Israël.”

Het „te dien dage” waarvan Jesaja hier spreekt, is niet in engere zin op te vatten. Hij doelt hier op een ruim verloop van een achtereenvolgende tijd zoals die dikwijls in de heilige Schrift genoemd wordt. Bedoeld wordt een tijd (door de Heere bepaald) die of door Gods oordelen of door Zijn zegeningen opmerkelijk is, waarin Hij Zijn bijzondere besluiten of voornemens uitvoert. Zo wordt die ganse tijd waarin Hij Zijn oordelen zal uitvoeren „de dag des Heeren” genoemd. „Want de dag des Heeren zal zijn over alle hovaardigen”. Van de tijd dat dit geschieden zal, wordt gezegd dat het geschieden zal „te dien dage.” „In die dag zal de mens zijn zilveren afgoden wegwerpen” . Er wordt dus een verloop van tijd mee aangeduid als de profeet zegt: „te dien dage.” Welke dag en welke tijd wordt hier dan bedoeld? Ongetwijfeld die tijd waarvan Jesaja tevoren had gesproken.

Abraham Hellenbroek, predikant te Rotterdam

(”De evangelische Jesaja”, 1710)