„Die nedergedaald is, is Dezelfde ook, Die opgevaren is verre boven al de hemelen, opdat Hij alle dingen vervullen zou.”

Jezus heeft alles doorwandeld, opdat Hij alles zou vervullen. Daaruit volgt met zekerheid dat deze God, van Wie in Psalm 68 beschreven wordt dat Hij in de hoogte gevaren is, ook waarachtig mens moet zijn. Zo ligt dus in dit korte vers opgesloten dat God de menselijke natuur heeft aangenomen, dat Hij van de Heilige Geest is ontvangen, dat Hij uit de maagd Maria is geboren, uit de doden is opgestaan en ten hemel is gevaren.

Want Hij moest, wilde Hij opvaren, eerst neerdalen. Dat wil zeggen: Hij moest van nature waarachtig mens worden, de zonde van de gehele wereld op Zich nemen, de dood ondergaan.

Maar, als Hij weer zou opvaren, de gevangenis (die ons gevangen houdt) gevangennemen, de mensen gaven uitdelen en over zonde, dood, duivel, hel en al het geschapene machtig heersen, dan moest Hij niet alleen mens, maar ook waarachtig, eeuwig God zijn. Want dat zijn geen werken van het schepsel, maar van de Schepper Zelf.

Zo heeft Paulus deze spreuk zeer scherp in het oog gevat: Die neergedaald is in de onderste plaatsen van de aarde is Dezelfde Die opgevaren is boven alle hemelen, opdat Hij alles vervullen zou. Zo besluit hij kort en goed: „U bent in de hoogte gevaren.”

Maarten Luther, hoogleraar in Wittenberg (”Kerkpostillen III”, 1974)