Het initiatief Mediterend naar de zondag wordt gedragen door vijf predikanten uit verschillende kerkverbanden, ds. K. H. Bogerd (hervormde gemeente Wâlterswâld), ds. G. J. Capellen (christelijke gereformeerde Andreasgemeente in Damwâld), ds. A. A. Egas (christelijke gereformeerde Sionskerk Damwâld), ds. H. de Greef (hersteld hervormde gemeente Wâlterswâld) en ds. J. A. Mol (hervormde gemeente Driezum). Het initiatief wordt breed gesteund door de kerkenraden van de vijf predikanten.

Gelijkenissen

De verschillende predikanten gaan de komende maanden op vijf zaterdagavonden voor op elkaars kansels. Ieder van hen mediteert dan over een van de gelijkenissen van de Heere Jezus, zoals het verloren schaap, de wijze en de dwaze bouwer, het mosterdzaadje, de onrechtvaardige rechter en de gelijkenis van het zaad. De bijeenkomsten bestaan uit meditatie, gebed, samenzang en ontmoeting.

Ds. Bogerd, hervormd predikant in Wâlterswâld, vindt het in deze tijd van verval en verdeeldheid nodig om elkaar als Bijbelgetrouwe gemeenten te erkennen en op te zoeken. „In een samenleving waarin de kerk steeds meer een randverschijnsel wordt, zou het een grote zegen zijn als we over de kerkmuren heen in eensgezindheid de hand aan de ploeg kunnen slaan.”

Christelijke school

De vijf predikanten kennen elkaar al langer. Ze ontmoeten elkaar over en weer in hun pastorie. Daarnaast levert ieder op zijn beurt een bijdrage aan de opening van het schooljaar van de Christelijke Nationale School in Wâlterswâld.

Is er ook sprake van geestelijke herkenning?

„We vinden elkaar in het gedachtegoed van de Heidelbergse Catechismus. Alle vijf de predikanten preken op zondag in de eigen gemeenten over de drie stukken die nodig zijn om gekend te worden, over de twee wegen: eeuwig wel of eeuwig wee, en over één Naam Die onder de hemel gegeven is door Welke wij moeten zalig worden. We gebruiken dezelfde liturgie, brengen op zondag in grote lijnen dezelfde boodschap, onderschrijven alle vijf de Drie Formulieren van Enigheid. Op al die punten zijn we aanspreekbaar en daarin reiken we elkaar de broederhand. In voorzichtigheid verlangen we naar eenheid, in de wetenschap dat het gebed om de doorwerking van Gods Geest niet gemist kan worden.”

De kerkmuren in de Fryske Wâlden zijn niet zo hoog.

„De kerkmuren halen we met dit initiatief niet weg, dat is ook onze bedoeling ook niet. Maar we leven in een tijd waarin we elkaar hard nodig hebben. Er is zoveel verdeeldheid, terwijl we ons dat steeds minder kunnen veroorloven. Als we zoeken naar eenheid, gebruiken we daarbij ook geen grote woorden. We doen dit samen, op hoop van zegen, en we gaan zien wat het in de toekomst uitwerkt. We doen wel aan kanselruil, maar het gaat niet om erediensten. Dat maakt nog wel enig verschil.”

De eerste avond is op zaterdag 2 februari. U gaat dan voor in de christelijke gereformeerde Sionskerk van Damwâld. Komt de kerk vol?

„Het zou mij verbazen als het niet zo was. Zo’n meditatief moment op zaterdagavond duurt maar een uur. Om kwart over acht kan iedereen weer met zijn gezin aan de koffie zitten.”