Gescheiden... hoe doe je het goed voor de kinderen en wanneer heb je hulp nodig?

Renate en Marco kennen elkaar van jongs af aan. Als tieners verloren ze elkaar uit het oog. Toen Marco een moeilijke tijd doormaakte, nam hij weer contact op met Renate. Ze vertelt: “We kregen verkering en trouwden toen we begin 20 waren. De eerste jaren was het goed samen. Het duurde een aantal jaren voor er kinderen kwamen. Ik vond dat erg moeilijk, Marco had er minder moeite mee.

Verwijdering

Toen ons oudste kindje klein was, werd het moeilijker en zijn we meer uit elkaar gegroeid. Ik was veel bezig met de kinderen en Marco stortte zich op zijn werk. We hadden te weinig oog voor elkaar. Op den duur was Marco vaak weg voor zijn werk. Soms was hij wekenlang in het buitenland. Omdat de kinderen nog erg klein waren, vond ik het lastig, maar hij had er veel plezier in. Daarom accepteerde ik het, maar het zorgde voor steeds meer verwijdering. Ik denk dat hij het moeilijk vond om mij te delen met de kinderen, want voordat zij kwamen waren we gelukkig samen. Tijdens zijn werk heeft hij een andere vrouw ontmoet. Het was zo heftig om te ontdekken dat hij vreemdgegaan was. Zonder het iemand te vertellen probeerde ik het een plaats te geven, maar dat lukte niet. Op mijn aandringen zijn we in therapie gegaan, maar ten diepste wilde hij niet met zijn vriendin breken. Toen was voor mij duidelijk dat er geen basis meer was om samen verder te gaan. Het komen tot een goede bezoekregeling duurde jaren. Ik heb er alles voor gedaan om er geen vechtscheiding van te maken. In heel wat dingen heb ik toegegeven aan zijn wensen. De kinderen, die toen 9, 8 en 3 jaar waren, hebben niet gemerkt dat het niet goed was tussen ons. In hun bijzijn hielden we de schijn op en maakten we geen ruzie. Ze wisten niet beter dan dat papa veel in het buitenland was. Het was voor hen normaal dat hij met een andere vrouw chatte als hij thuis was. Dat we uit elkaar gingen, kwam voor hen heel onverwachts.

Puberteit

We hebben de kinderen in die periode alleen verteld dat we uit elkaar gegroeid waren en daarom niet samen verder gingen. Voor de oudste was dat heel moeilijk te verteren, hij kon het niet begrijpen. Pas een aantal maanden geleden heb ik de werkelijke reden – het overspel van Marco – verteld. Achteraf had ik dat eerder moeten doen. De oudste kon het daardoor beter begrijpen en een plaats geven. Onze dochter kan er heel moeilijk over praten. Ze is enorm gesloten, ze kan haar gevoel goed wegstoppen en uitschakelen. Het is moeilijk om te zien wat nu door de scheiding komt of wat gewoon bij de puberteit hoort. Ze wil mij geen verdriet doen en praat er daarom niet over. Ik ben een partij in het geheel. Dat is voor haar een drempel om zich uit te spreken, terwijl ze het zo nodig heeft. De jongste is heel verdrietig over de scheiding. Toen ik hem de echte reden vertelde, gaf hij aan dat hij er liever niet over wil praten. Maar ’s avonds is hij weer bang, net als vlak nadat we uit elkaar gingen.

Andere koers

Marco is in zijn leven een heel andere koers gaan varen. Hij bezoekt een andere kerkelijke gemeente. Bij hem mogen ze tv-kijken wanneer ze willen. Hij leefde een aantal weken ongehuwd samen met zijn vriendin. Dat zijn dingen waar ik mee worstel. Het is zo totaal anders dan we ze wilden opvoeden. De kinderen zijn in twee werelden gaan leven. Ze lijken er niet zo’n moeite mee te hebben en schakelen er makkelijk tussen. Ik maak me daar zorgen over. Ik heb aangeklopt bij De Vluchtheuvel om beter met de scheiding en de gevoelens en gedachten erover om te kunnen gaan. Maar we praten ook over mijn zorgen over de kinderen. Over de dingen in de opvoeding die ik lastig vind. Praten met de kinderen bijvoorbeeld. In de hulpverleningsgesprekken krijg ik handreikingen om het toch te doen. Of ik word gestimuleerd om anderen te vragen eens met mijn dochter te praten. Het heeft mij rust gegeven om deskundige hulp te krijgen die mij écht verder helpen. Ik raad andere moeders ook zeker aan om hulp te zoeken bij De Vluchtheuvel.

De Vluchtheuvel

Het kan voor u pijnlijk zijn dit artikel te lezen. Wellicht roept het vragen op. Wij staan graag voor u klaar! Schroomt u vooral niet om u aan te melden via ons aanmeldformulier op: of neemt u contact op met De Vluchtheuvel: 0113-213098.

De Vluchtheuvel

De missie van De Vluchtheuvel is het bieden van christelijke, professionele, psychosociale hulp bij levensvragen voor alle leeftijden en gezinssituaties. Het Woord van God staat in al onze hulpverlening centraal.

Meld u nu aan voor onze nieuwsflitsen!

Alle namen zijn gefingeerd.