Ze komen vaak voor in de Schrift: kinderen. Zieke, blije en verdrietige kinderen, kinderen die hun vader voorliegen, zoals Jakob, en kinderen die hun moeder helpen met het volschenken van kruikjes olie, zoals de jongens uit 2 Koningen 4.

Uitgangspunt van ”Kijk & lees” zijn die verhalen in de Bijbel waarin kinderen een rol spelen. Naast bekende verhalen, zoals Mozes in het rieten mandje en Samuël die ’s nachts een stem hoort, komen ook minder bekende geschiedenissen aan bod. Zo zijn er hoofdstukken over prins Abia, de oudste zoon van koning Jerobeam, en over het neefje van Paulus dat een samenzwering tegen de apostel afluistert.

Laura Zwoferink, onderwijsadviseur bij Driestar Educatief, heeft jarenlange ervaring in het basisonderwijs. Dat is te merken: ze schrijft, zoals ook in haar driedelige serie ”Kijk en luister”, in duidelijke, korte zinnen waar geen woord te veel in staat: „Kijk eens, vlakbij de mannen staat een jongen. Het is een neef van Paulus. De jongen hoort wat de Joden zeggen. Ze willen zijn oom, Paulus, doden. Wat schrikt hij! Dat mag niet gebeuren! Hij luistert heel goed wat de mannen bespreken. Ze zeggen: „We laten morgen het Sanhedrin bij elkaar komen. Dan vragen we aan Lysias of de hogepriester en de schriftgeleerden Paulus mogen verhoren. Als Paulus onderweg is naar het Sanhedrin, slaan we hem dood.” De mannen grijnzen gemeen. Als hun plan lukt, zijn ze eindelijk van Paulus af.”

Elk hoofdstuk eindigt met zes of zeven vragen: „Wie maken er een plan om Paulus te doden?” „Wat heeft Paulus voor kwaad gedaan?”

De vragen geven het boek meerwaarde. Kinderen luisteren preciezer als ze weten dat er vragen komen. Tegelijk oefenen ze met het formuleren van zinnen.

De prachtige illustraties ademen een oosterse sfeer. Ze zijn gemaakt door Peter Nuyten, die werkt als illustrator voor diverse historische en educatieve uitgeverijen. Op doeltreffende manier weet Nuyten spanning en emotie weer te geven, bijvoorbeeld bij de klaagvrouwen rond de dode jongen van Naïn, of in de blik van Jakob die naar zijn blinde vader kijkt als hij een onverdiende zegen ontvangt. Geheimzinnig zijn de blauw- en groentinten van het nachtelijk landschap waardoor Jozef en Maria vluchten.

Zwoferink volgt goed de Bijbeltekst. Ze geeft alle Bijbelse gegevens aan die in een verhaal zijn verwerkt. Bij ”Jezus zegent de kinderen” zijn dat bijvoorbeeld Matt. 19, Mark. 10 en Luk. 18.

Er gebeurt meer dan dat: Zwoferink geeft soms ook ‘toepassingen’ tussen de regels door. Zo eindigt het verhaal ”Jezus zegent de kinderen” op blz. 151: „De Heere Jezus slaat Zijn armen om de kinderen heen en zegent ze. Wat is Hij goed voor hen! Hij wil ook hun Zaligmaker zijn. Dan gaan de vaders en moeders met hun kinderen naar huis.”

Een mooi slot van deze geschiedenis, zou je zeggen, maar de tekst vervolgt: „De Heere Jezus is nu niet meer op de aarde, maar bij Zijn Vader in de hemel... Ben je ook een kind dat door de Heere Jezus is gezegend?”

Het is een keus om deze toevoeging ín het Bijbelverhaal op te nemen, zoals Zwoferink vaker doet. Persoonlijk vind ik het mooier om de toepassing bij de vragen aan de orde te stellen, en het Bijbelverhaal voor zichzelf te laten spreken. Maar daarover bestaan verschillende inzichten.

Boekgegevens

”Kijk & lees. Verhalen over kinderen in de Bijbel”, Laura Zwoferink; tekeningen van Peter Nuyten; uitg. Den Hertog, Houten, 2012; ISBN 978 90 331 2432 7; 165 blz.; € 25,50.