Uitvaart is een commerciële sector als alle andere bedrijfstakken. Er zijn 250 exposanten uit zes landen, de organisatoren verwachten zo’n 10.000 bezoekers.

Maar ’t blijft vreemd aandoen; de modernste lijkwagen te bewonderen, of allerhande soorten lijkkisten te beoordelen. Daarbij blijkt het individualisme van de mens en de wil zich te onderscheiden. De markt speelt erop in. Wie wil, kan zich laten begraven in een kartonnen kist, of in een met 24 karaats goud belegd exemplaar voor de prijs van 47.700 euro. Je kunt de uitvaart zo eenvoudig laten verlopen als je wilt, je kunt hem zo protserig maken als je belieft.

Verder is er aandacht voor postmortale zorg, zoals het toonbaar maken van gestorvenen. Zelfs zware kwetsuren kunnen worden toegedekt.

Bezoekers lopen met hun tasjes vol informatie door de gangpaden, nemen de snufjes in zich op, bewonderen de nieuwste technieken met het oog van een kenner. De beladenheid, de eerbiedige afstand tot de dood valt weg. Uitvaart is een branche, hier gaat het slechts om de aankleding van de dood.