Hoewel ik hier nu op persoonlijke titel zit, heeft het als nuttig bijeffect dat ik als bestuurslid van de Stichting Steun Werk George Khalil Emmaus de organisatie goed leer kennen. Khalil is directeur van deze Bijbelschool. Hij wordt gedreven door één doel: mensen met het Woord in aanraking brengen. Daartoe publiceert hij onder andere schriftelijke Bijbelcursussen, de Bijbel en christelijke lectuur op internet. Aanvankelijk met als doel om tijdens de intifada’s de Arabieren in de Palestijnse gebieden te kunnen blijven bereiken, maar inmiddels heeft hij studenten uit de gehele Arabische wereld. En verder distribueert hij Bijbels door heel Israël. Bijbels voor evangelisatiewerk stelt hij tegen kostprijs of minder ter beschikking. Zijn doel is niet om geld te verdienen, maar om het Woord te verspreiden. Daar besteedt hij al zijn tijd en inkomsten aan. Van het geld dat binnenkomt, geeft hij zichzelf geen salaris. Hij leeft in afhankelijkheid van de Heere, in het vertrouwen dat Hij hem en zijn gezin zal onderhouden.

Als ik zaterdag aankom, kan ik gelijk de wekelijkse bijeenkomst met jongeren uit Nazareth bijwonen. Het zijn jongeren die in de zomer hebben meegeholpen om de kinderbijbelclub te organiseren, en George zag dat als een mooie kans om ook voor hen een soort Bijbelstudiegroep te starten. Eerst doen we wat spelletjes. In Nazareth zijn vrijwel geen ontspanningsmogelijkheden voor de jeugd en kerkelijk jeugdwerk zoals bij ons is er al helemaal niet. Met een paar simpele spelletjes wordt dan ook enthousiast meegedaan.

De maandag daarna begin ik welgemoed aan mijn werkweek. Het kantoortje van Emmaus is klein, met kasten vol met boeken die als handvoorraad voor distributie dienen. Opeens zie ik een paar bekende kaftjes staan: de kinderbijbel van Van Dam en de vertellingen van ds. C. J. Meeuse. Uit het plaatje op de kaft zie ik waar het over gaat…

Een van mijn eerste klussen is helpen bij het beantwoorden van achterstallige mail – George dicteert, ik type. Bijvoorbeeld een mail van een vrouw die vraagt of ze wat kan doen voor christenen die verdrukt worden. George weet wel iemand met wie deze vrouw contact kan opnemen: een meisje van 26 uit Egypte, die christen is geworden. Christen worden betekent een breuk met haar familie. Er is geen kerk in de buurt waar ze zich bij kan aansluiten. Dus staat ze helemaal alleen. Pas is ze gekidnapt en verkracht, maar aangifte doen is er niet bij, vanuit de angst dat daardoor bij de politie bekend wordt dat ze christen is.

Het is één verhaal van de vele die George via de website te horen krijgt. Een van de vele voor wie websites zoals die van George de enige mogelijkheid zijn om Gods Woord te lezen. Een van de vele verdrukte christenen in de islamitische wereld die George probeert bij te staan.

Leonora Grandia verblijft deze maand in Nazareth, waar zij George Khalil, directeur van de Emmaus Bible Ministry, assisteert. Wekelijks schrijft zij een impressie. Vandaag deel 1.