Volgens Penn, hoogleraar vroege kerkgeschiedenis aan Mount Holyoke College in South Hadley, Massachusetts, is de broederlijke kus waarover Paulus schrijft een uitdrukking van diepe eenheid tussen gelovigen. „Zij weten zich in Christus aan elkaar verbonden. Zo werd deze kus in de Vroege Kerk ook gezien.”Penn ontdekte dat de eerste christenen elkaar regelmatig de broederlijke kus gaven: bij gebeden, doop en avondmaal, of als alledaagse begroeting. „Het was in ieder geval in de eerste twee eeuwen de gewoonte dat mannen én vrouwen elkaar kusten. En meestal was dit een kus op de lippen”, aldus Penn. Door het geven van een kus op de mond van een ander deelde men elkaars adem, in de oudheid het symbool voor de ziel.