Dit artikel is partnercontent.
Een appje als reddingsboei
Dagelijks ontvangen we appjes uit Malawi. Soms met schrijnende inhoud: een vader heeft een ernstig ongeluk gehad, een baby wil niet drinken, er is niet genoeg schoolgeld voor de kinderen. Ruim de helft bevat echter alleen de tekst: „How are you?” Ik heb me altijd afgevraagd wat het nut van zo’n bericht is. Tot ik een appje van een domineesvrouw in Malawi kreeg.

Niet lang geleden moest ik naar een ziekenhuis in Nederland: het Isala in Zwolle. Alles was superschoon, nergens was een stofje in het fraaie gebouw te bekennen. En de zorg die ik ontving, was zeer professioneel. Wat een contrast met het hospitaal dat ik begin dit jaar bezocht: het Ekwendeni Mission Hospital in Noord-Malawi. Ik liet mij daar onderzoeken, omdat ik me niet lekker voelde. De dokter was minstens zo betrokken en bekwaam als zijn collega’s in Nederland, denk ik, maar er was wel een verschil in werkwijze. Hij nam bloed af, omdat hij malaria vermoedde, en dekte de prikwond af met een gebruikt (!) watje. Best gevaarlijk. Maar ja, er heerste zo’n gebrek aan geld en geneesmiddelen dat er zelfs geen ongebruikt verbindmiddel op voorraad was. Wat zijn wij in Nederland toch gezegend met onze gezondheidszorg!
Nieuw leven
Toen deze situatie goed tot mij doordrong, besefte ik opeens waarom mensen in Malawi mij soms een berichtje met een simpele vraag als „How are you?” sturen: als je in intense ellende van honger en gebrek verkeert, voelt zo’n contact met iemand in het rijke westen als een soort reddingsboei. Als een mogelijkheid tot redding. Het deed mij even aan Pasen denken. Wie met Christus is gestorven en begraven, staat ook met Hem op tot een nieuw leven (Romeinen 6). Hij is als een reddingsboei.
Kortgeleden kregen we weer eens een appje uit Malawi. Nu van een domineesvrouw die in een bijna onbereikbaar gebied woont. Ze had dringend (school)geld nodig voor haar dochter Jeanne van 15. Pa en ma weten dat wij helpen als de nood echt hoog is. Gelukkig is het meestal niet moeilijk om te bepalen of mensen een ellendige situatie verzinnen of er echt middenin zitten. De tekst in een noodbericht voelt gewoon anders dan een fictieve boodschap.
Giften
Sommigen mensen vragen ons weleens wanneer we wel of niet helpen. Het antwoord is redelijk eenvoudig: als de nood echt hoog is, springen we bij. We laten de giften vaak overhandigen door de groepsleiders binnen project Food For LiFe (zie foto). Die fungeren daarmee als onze reddingsboeien.
Gelukkig is de ellende van honger en gebrek nu wat afgenomen. De deelnemers aan het project hebben weer te eten. Velen houden zelfs maïs over om te verkopen. Nadat zij ons 10 procent van de opbrengst hebben gegeven, schenken ze hun gemeente vaak ook een tiende. Zo houdt het project mensen in leven en de Kerk in stand. Prachtig! En wat geweldig dat u dat mogelijk maakt met uw giften en gebeden. Ze zijn als voetstappen van mensen die vrede brengen. Als reddingsboeien voor drenkelingen.