Bij Pieter Pot kregen mensen tot voor kort hun boodschappen in glazen potten. Via een statiegeldsysteem werden die telkens weer opnieuw gebruikt. Dit is duurzamer, omdat het verpakkingsafval voorkomt. „Het is een hartstikke sympathiek idee, maar het probleem is dat het een heel kostbaar model is”, zegt Moers. Het hergebruik van potten is volgens hem te ingewikkeld. „Retourstromen zijn voor een bedrijf buitengewoon lastig. Je moet potten handmatig wassen en kraakhelder schoonmaken en daar zijn ze veel te klein voor.” Voor grote bedrijven is het volgens hem beter te doen omdat ze machines gebruiken.

De verpakkingloze supermarkt werkte eerder samen met Albert Heijn om mensen producten in sommige winkels zelf in potten te laten scheppen. De resultaten vielen volgens Moers echter tegen, en ook dat remde de groei van Pieter Pot. „Het bleek ook voor AH geen model te zijn dat aanslaat. De meeste mensen hebben in de avond geen tijd om potten te halen en die dingen te vullen.”

Hemmes vindt ook dat het zelf opscheppen van producten in potten in Nederland geen winstgevend concept is voor een supermarkt. „Daarmee trek je alleen klanten die voor dit soort producten komen en dat zijn er te weinig. Het product is daarnaast kwetsbaarder bij het zelf scheppen. Verpakkingen geven het product een veel langere houdbaarheid, waardoor het zuiverder blijft en er geen bacteriën in kunnen komen.” Bij snoep werkt zo’n concept volgens hem wel omdat mensen dit al jarenlang doen en eraan gewend zijn geraakt.

Afgelopen jaren startte Pieter Pot meerdere crowdfundingsacties om uit de financiële problemen te komen. Het lukte echter steeds niet om genoeg geld op te halen. Hemmes en Moers denken daarom dat een doorstart niet gaat lukken. „Als je ziet hoeveel moeite ze al hebben om het geld op te halen dat ze nodig hebben, geeft het aan dat de markt terughoudend is”, aldus Hemmes.

„Het feit dat je crowdfunding gaat doen, zegt dat banken er blijkbaar geen businessmodel in zien en er geen geld in willen steken”, zegt Moers.