Zo’n 350 creationistische wetenschappers, voorgangers en geïnteresseerde leken kwamen deze week bijeen op de Cedarville University in de Amerikaanse staat Ohio. Een breed scala aan onderwerpen passeerde de revue, van radiometrische datering – een set methoden om de ouderdom van voornamelijk gesteenten te bepalen, doorgaans vastgesteld op miljoenen of miljarden jaren – tot aardlagen en van soortvorming tot Schriftanalyse. Sommige bezoekers hadden er een urenlange autorit voor over.

Voor ieder wat wils, al leken sommige wetenschappers ervan uit te gaan dat iedereen in het publiek een universitaire opleiding in hun vakgebied had afgerond. Diverse deelnemers beklaagden zich dat er te veel interessants was en dat ze moeilijk konden kiezen. Grote delen van het programma vonden gelijktijdig plaats.

Voorafgaand aan de conferentie konden wetenschappers hun onderzoeksresultaten als artikel indienen, om ze vervolgens op de ICC zelf te presenteren.

Zwaar

Geoloog John Whitmore organiseerde de negende ICC op de Cedarville University. „Voor het eerst”, vertelt Whitmore. „De vorige eigenaar was het Creation Science Fellowship in Pittsburg, maar de leden van die groep werden een dagje ouder en besloten de hele organisatie over te dragen aan Cedarville.”

Dat juist hij een hart heeft voor creatieonderzoek is niet vreemd. „Ik groeide op in een christelijk gezin en ging geologie studeren aan een seculiere onderwijsinstelling. Daar kwam ik erachter dat wat ik op school leerde in conflict was met mijn christelijke geloof.”

Hoewel er tijdens zijn studie begin jaren tachtig al creationistische onderzoeksinstituten waren, was Whitmore zelf daarvan niet op de hoogte. „In die tijd was er nog geen internet, dus het vinden van informatie en boeken was een stuk moeilijker dan vandaag de dag. Via vrienden uit de kerk kwam ik erachter dat er ook mensen bestonden die anders dachten. Ik vertelde mijn professor dat ik dat ik een jongeaardecreationist was. Die zei daarop: „Als je niet van gedachten verandert, mag je hier niet verder studeren.””

Gelukkig bood het Institute for Creation Research (ICR) uitkomst, daar kon Whitmore zijn studie afronden onder begeleiding van de ook op het ICC aanwezige geoloog dr. Steve Austin. Na zijn afstuderen kwam Whitmore op Cedarville University terecht als geologiedocent en researcher. „Ik ben bij verschillende onderzoeksprojecten betrokken geweest, zoals het bestuderen van visfossielen uit de Green River Formation in Wyoming. Momenteel besteed ik veel tijd aan onderzoek naar de bovengrens van de zondvloed in de aardlagen.”

Seculier

Zijn andere grote project is de Coconino Sandstone. Dit is de naam van een zeer uitgestrekte zandsteenlaag in de Grand Canyon. Seculiere wetenschappers stellen dat dit de versteende zandduinen van een woestijn zijn, maar dat kan volgens Whitmore niet: „De hoek van afzetting wijst erop dat deze laag onder water is gevormd.”

Het presenteren van nieuw onderzoek is wat Whitmore betreft echter niet het hoofddoel van de conferentie. „Creationisten werken vaak zelfstandig, ze hebben geen interactie met andere wetenschapsgebieden. En dat is juist zo belangrijk. Scheppingswetenschappers moeten in gesprek gaan met theologen om zich ervan te verzekeren dat ze op het juiste spoor zitten. Maar ook chemici en biologen of geologen moeten met elkaar praten. Bijeenkomsten als deze moedigen mensen aan om samen te werken.”

Whitmore heeft zelf de daad al bij het woord gevoegd. „Dankzij mensen die ik in het verleden op de ICC heb ontmoet, is mijn project veel beter uit de verf gekomen”, zegt hij, verwijzend naar zijn zandsteenonderzoek.

Het programma begon op zondagavond met algemene lezingen over de huidige staat van het creationistisch onderzoek en onderwijs, alsmede welke vragen er nog openliggen voor de toekomst. Verdeeld over de drie avonden kwamen alle natuurwetenschappelijke vakgebieden, archeologie en theologie aan bod.

Iedere ochtend vonden de presentaties van de ingediende artikelen plaats. De middag was gereserveerd voor posterpresentaties, rondetafeldebatten en excursies. Aan het eind van de woensdagmiddag was het programma afgelopen. Veel deelnemers gingen echter in de loop van de middag al naar huis. Niet verwonderlijk, gezien sommigen nog een urenlange autorit voor de boeg hadden.

Alle gepresenteerde onderzoeken worden, zo is de verwachting, volgende maand gepubliceerd op de website van ICC. Wanneer de volgende editie van het ICC plaatsvindt? „In de toekomst,” grapt John Whitmore. „Maar hoewel het de eerste keer is dat het congres hier op Cedarville plaatsvond, zullen we hier nog wel een poos terug blijven komen.”

Ir. Gert-Jan van Heugten was namens Weet Magazine en Logos Instituut bij het ICC aanwezig. Samenvattingen van de bijgewoonde lezingen en dagelijkse video-updates zijn te bekijken via logos.nl/icc2023.