Dit artikel is partnercontent.
Groningen vroeger, Malawi nu
In 1950 werd ik geboren in het uiterste noorden van Groningen. In een piepklein dorpje met 512 inwoners. Mijn ouders runden er het postkantoor, het sociale centrum van het gehucht. Dagelijks tussen 14.00 en 15.00 uur kwamen mensen daar het laatste nieuws –en de nieuwste roddels– uitwisselen. Deze situatie uit mijn jeugd heeft mij geholpen om de cultuur van Malawi en zijn inwoners te begrijpen.
Het Afrikaanse land bestaat voornamelijk uit een groot aantal kleine gemeenschappen met hun eigen cultuur, normen en waarden. Het dorp verderop kan een totaal andere wereld zijn, waarvan de bewoners bepaalde dingen helemaal anders aanpakken. Ze kunnen een heel andere visie op akkerbouw hebben, bijvoorbeeld. Planten, wieden en bemesten kan er sterk verschillen van de manier waarop hun collega’s 10 kilometer verderop dat doen.
Rijkdom delen
Vroeger, in Groningen, kwam je op voor jezelf, maar óók voor je dorp en je dorpsgenoten. Veel verder reikte de zorg echter niet. In het Malawi van nu is het niet veel anders. Daar zorgen mensen eerst voor hun eigen familie, maar daarna ook zeker voor de inwoners van hun woonplaats. Als het je wel gaat, deel je van je rijkdom aan vader, moeder, broers, zussen, ooms, tantes, neven en nichten, maar ook aan buren. Dorpen verderop vallen meestal buiten de ‘mededeelzaamheid’.
De plaats waar dorpsgenoten nieuws uitwisselen en overleggen over het delen van geld en goed is meestal geen postkantoor, maar een andere vaste, centraal gelegen plek. Een boom, bijvoorbeeld (zie foto). Ook wij overleggen er regelmatig met de directeuren die groepen deelnemers aan Food For LiFe aansturen. Het kost soms heel wat energie om hen ervan te overtuigen dat ze zich niet alleen voor zichzelf en hún boeren moeten inspannen, maar voor iederéén die met het landbouwproject meedoet. Een volgende stap is om hun te leren de blik nog verder naar buiten te richten. De Bijbel leert ons immers om niet alleen oog te hebben voor familieleden en naasten dichtbij, maar voor iederéén in nood. Dichtbij én ver weg. Zo wil de Heere Zijn licht over de hele wereld laten schijnen.
Verrijkte compost
Vroeger, in Groningen, tussen 14.00 en 15.00 uur, praatten mijn dorpsgenoten niet alleen over huwelijken, relatieproblemen, scheidingen, ongelukken en ander lokaal nieuws, maar deelden de boeren ook hoe zij met hun akkers omgingen. Hoe ze met groen en mest verrijkte compost maakten. Hoe ze daarmee een duurzaam en goed gewas verbouwden, zonder gebruik te maken van kunstmest.
Vroeger, het heeft mij erg geholpen om in Malawi een werkend landbouwsysteem op te zetten. Maar zonder de zegen van de Heere en de steun van duizenden in Nederland was het niet gelukt. Gelukkig hebben inmiddels honderdduizenden Malawiërs dankzij deze genade genoeg voedsel. Nogmaals hartelijk dank voor uw gebeden en gaven. Ze veroorzaken grote blijdschap en dankbaarheid.