Dit artikel is partnercontent.
Marjette: „Ik wil leerlingen graag laten opbloeien”
Een jaar of twaalf geleden deed ze de studie onderwijsassistent en liep ze stage op een basisschool. Ze bleef daar werken tot ze een burn-out kreeg. „Onderwijs, in combinatie met een jong gezin, kan zwaar zijn.” Nu is ze terug in haar oude functie, maar op een andere school: Driestar Leiden.

Marjette Proos-Adema (33) uit Bodegraven kwam via haar man op Driestar Leiden terecht. „Hij geeft hier geschiedenis en maatschappijleer.” Van hem had ze gehoord over de goede ondersteuning die leerlingen in vmbo-basis en -kader en in het leerwegondersteunend onderwijs (lwoo) er krijgen. „Die doelgroep heeft mijn hart; ik sta dan ook veel voor lwoo-klassen. Verder sprak de kleinschalige aanpak mij aan. Leerlingen zijn geen nummer, ze worden echt gezien.”
Opbloeien
Het mooie aan het vak van onderwijsassistent is dat je leerlingen niet alleen interesseert voor een vak als Nederlands of wiskunde, maar dat je daarnaast hard bezig bent om hen te laten ontwikkelen op sociaal-emotioneel vlak, vertelt Marjette. „Het is heel fijn om een kind te zien opbloeien doordat het zich begrepen en gezien voelt. En ik vind het mooi dat ze bij me komen met hun belevenissen en zorgen.”

Driestar Leiden biedt daarbij iets extra’s boven een niet-christelijke school, vindt de onderwijsassistente. „Het heeft mijn hart om met leerlingen te praten over wezenlijke dingen, zoals; hoe sta je in het leven, wat betekent de Heere Jezus voor jou en hoe volg je Hem na? Daar is hier alle ruimte voor. Als je de school binnenstapt, proef je gelijk de positieve sfeer en merk je dat er een betrokken team docenten en onderwijsondersteuners werkt. We kennen elkaar ook goed, doordat Driestar Leiden niet enorm groot is. Overigens zijn we de afgelopen jaren flink gegroeid doordat we nu ook havo en vwo bovenbouw aanbieden.”

Tegelijk vakantie
Hoe de combinatie werk-privé nu bevalt? Marjette: „Ik werk drie dagen en ben twee dagen thuis. Omdat onze twee kinderen nu zelf op school zitten, kan ik me geen betere combi voorstellen: we hebben tegelijk vakantie en doordat ik mag meebeslissen over mijn werkrooster, kunnen mijn man en ik de kinderen altijd zelf halen en brengen.”
Hoewel ze vanwege haar eerdere burn-out even twijfelde over haar herintreden als onderwijsassistent, heeft ze er nooit spijt van gehad. „Ik houd van leerlingen en hun (soms eigenwijze) gedrag en ik hoop dat ik iets mag bijdragen aan hun ontwikkeling.”