Oorspronkelijk zou Anne –niet haar echte naam– op een vrijdag met haar verloofde trouwen. Voor de receptie hadden ze een grote zaal in het midden van het land afgehuurd. „Onze gasten komen uit alle hoeken van het land, dus dan is een centrale locatie wel fijn.”

De spanning bij het stel nam toe naarmate de persconferentie van 14 september dichterbij kwam. Een dag erna werd Anne gebeld door de zaalverhuurder dat een coronapas voor elke gast noodzakelijk was. „Onze families zijn niet gevaccineerd. Velen zijn nog nooit getest op corona en zullen dat ook nooit doen. Ik kan hen niet verplichten om voor mijn bruiloft een coronatest te doen, dus we hebben de zaal afgezegd”, aldus Anne.

Tot overmaat van ramp bleek ook de locatie waar ze voor de wet zouden trouwen alleen met een coronacheck toegankelijk te zijn. „Het kwam er eigenlijk op neer dat onze hele trouwdag in duigen viel. Op het ene moment heb je alles goed geregeld en op het andere moment heb je helemaal niets meer.”

Het stel had wel een plan B klaarliggen, met andere locaties en minder gasten. Maar na veel bellen bleek ook plan B op zulke korte termijn niet meer haalbaar. „Dan zinkt de moed je echt in de schoenen.”

Toch gaat de bruiloft door. Maar dan wel een dag eerder. „Alleen op die dag was er een zaal beschikbaar waar de coronapas niet wordt gecontroleerd. We proberen wel een beetje afstand te houden.”

Het betekende wel twee dagen bellen om alles te verplaatsen. „De kapper, de fotograaf, de videograaf, de bloemist, noem maar op, alles moest een dag verplaatst worden. Ook de lunch voor 70 personen, het diner voor 130 man, de kerkdienst en de receptie voor 250 personen. Gelukkig kon iedereen ook een dag eerder en is het allemaal gelukt. Daar zijn we heel blij mee.”

De echte naam en woonplaats van Anne zijn bekend bij de redactie.

> rijksoverheid.nl/bruiloften