Hij moest, in ruil voor die financiële steun, twijfel zaaien over het broeikaseffect, de klimaatverandering en over de rol van de mens daarin. Wat er destijds precies gebeurde en hoeveel verwarring deze man veroorzaakte, valt moeilijk te achterhalen. Feit is wel dat genoemde bedrijven intussen het roer hebben omgegooid. Ze doen nu hun uiterste best om een groen imago te krijgen. En ze laten het niet bij mooie woorden of opgeklopte websites. ‘Olieboer’ Shell investeert 2 tot 3 miljard euro per jaar in energietransitie, tot 10 procent van het innovatiebudget. Dat zúlke bedrijven hun koers hebben verlegd, is veelzeggend. Het zou klimaattwijfelaars aan het denken moeten zetten.

Overigens, ook kleine bedrijven profileren zich steeds vaker als groen en duurzaam. Maar maken ze waar wat ze beloven? Die vraag staat centraal bij de derde Week van de schepping, waar het Reformatorisch Dagblad een week lang de voorpagina’s voor inruimt. Vorig jaar ging het over biodiversiteit, dit keer is het thema: “Ondernemen met oog voor de schepping”. Collega’s van onze economieredactie klopten bij zes bedrijven uit de lezerskring van het RD aan en legden ze langs de duurzaamheidsmeetlat. Zo moet blijken of het niet bij woorden is gebleven.

Een vaak gestelde vraag bij alle klimaatplannen is of die niet doordrenkt zijn van het maakbaarheidsdenken. Alsof de mens met al z’n vernuft in staat is het tij te keren en de wereldtemperatuur te beïnvloeden.

Die vraag is zeer terecht. Daarom valt deze Week van de schepping samen met de week van biddag. De biddag voor arbeid en gewas laat zien hoe nietig de mens is, hoe afhankelijk hij is van Gods zegen en de krachten die Hij hem geeft.

Dat blijkt niet alleen uit de wereldwijde opmars van het coronavirus of uit andere calamiteiten waar de mens zich machteloos onder voelt. Diezelfde afhankelijkheid is nodig bij ons dagelijks werk en dus ook bij duurzaam ondernemen. Ook daarbij geldt: Bid en werk.

Reageren? hoofdredactie@rd.nl