Stilzitten? Dat hoeven kleuters helemaal niet
De kinderen die deze week voor het eerst naar de kleuterschool van de Juliana van Stolbergschool in Kapelle gaan, zijn allemaal zindelijk. En gaat het toch fout, dan heeft juf De Visser schone kleren in de kast.
Met het einde van de vakantie is het grote moment aangebroken voor vierjarige kleuters: voor het eerst naar school. Ouders hebben hun best gedaan om hun kind zo goed mogelijk voor te bereiden. Maar ja, hoe doe je dat?
De eerste ouders komen dinsdagmorgen met hun kind aan de hand het schoolplein op. Schuchter blijft een jongetje staan. „Geef hem maar geen aandacht hoor, want hij heeft weinig zin”, zegt zijn moeder. Met zachte dwang gaat het richting de deur. Zo, die is binnen.
Zindelijk maken is wel een eerste vereiste. Een moeder, twee kinderen op de arm, heeft net haar zoontje naar de klas gebracht. „Hij is al een jaar zindelijk, dus dat was geen probleem. Maar de grootste uitdaging voor hem is het moment waarop ik wegga. Dat vindt hij eng, om de hele ochtend zonder z’n mama te zijn.”
Voor Jacoline Giljam was het zindelijk krijgen van haar zoontje wel degelijk een uitdaging. „Nog geen vijf maanden geleden is het gelukt, dus het was wel even spannend. Maar toen zijn zusje geboren werd, ging het opeens goed. Toen dacht hij: „Nu ben ik groot, nu mag ik op de wc plassen.” Een extra setje kleren is volgens haar niet nodig. „Nu doet hij het ook in één keer echt goed.”
Stilzitten en luisteren zijn nog wel een uitdaging. Dat geldt ook voor het zoontje van Alinda van Dijk. Ze bracht dinsdagmorgen haar enig kind naar school. „Thuis is hij alleen, dus op zijn beurt wachten zal lastig zijn.” Hun kind loslaten vinden beide moeders moeilijk. „Dat heeft gisteren een traantje gekost.”
Jaap van Dijk brengt zijn vijfde kind, een dochter, naar school. „Het voordeel is dat haar broertjes en zusjes al veel vertellen. Zo hebben we haar als gezin een beetje voorbereid.”
De kleuters worden in de klas opgewacht door juf De Visser. „Stilzitten? Dat hoeven ze hier niet hoor. We passen ons aan aan de behoeften van het kind. En dat is nu nog spelen en bewegen.”
Ze is blij met de voorbereidingen die ouders treffen voor het schoolgaan van hun kind. „In de 35 jaar dat ik dit werk doe, heb ik het niet meegemaakt dat kinderen niet zindelijk waren.”
En als het toch fout gaat? Ze trekt een kastdeur open en wijst op enkele setjes kleren. „Dan lossen we dat netjes op.”