„Van de dienst op 8 juli 1837 werd een proces-verbaal opgemaakt”, aldus J. M. Vermeulen, die veel publiceerde over de geschiedenis van de gemeente. „In verband met de vervolging van de afgescheidenen werd er geen preek uitgesproken. Ook waren er slechts negentien personen aanwezig, aangezien er geen groepen groter dan twintig personen mochten samenkomen.”

Van Dijke begon in 1841 in de gemeente voor te gaan en werd in 1851 predikant. Begin 1842 verhuisde de gemeente naar een houten schuurkerkje in de Achterstraat. „De vervolging noopte de gemeente ertoe in 1844 een stenen kerkje in gebruik te nemen. Hierbij was sprake van veel tegenwerking, omdat de overheid, de hervormde predikant en de hervormde boeren –de broodheren– alles in het werk stelden om de gemeente teniet te doen”, vertelt Vermeulen. De gemeente nam in 1871 een nieuwe kerk in gebruik, die een aantal keren werd uitgebreid. De bekendste predikanten waren L. Boone (1904-1934), W. H. Blaak (1931-1946) en L. Gebraad (1956-1980). Ds. Boone hield zich afzijdig van de Vereniging van 1907 en werd voorganger binnen de Oud Gereformeerde Gemeenten. De gemeente voegde zich in 1948 bij de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland.