Week van de Verslaving geen overbodige luxe
Veel jongeren kunnen niet zonder sociale media, alcohol, drugs, porno of games, maar ervaren een „enorme drempel” om daarover hun probleem te praten. Jongerenwerker Matthijs Voskuil van jongerencommunity BasiC vraagt in deze Week van de Verslaving aandacht voor verslavingsproblematiek onder kerkelijke jongeren. En dat is geen overbodige luxe.
Dat jongeren kampen met verslavingen is geen nieuws. Dat hun ouders hiermee worstelen ook niet. Maar wie de woorden van Voskuil op zich laat inwerken, kan niet anders dan luisteren naar zijn appel. En daar zijn winst mee doen.
Voskuil constateert namelijk dat jongeren „veelal in het donker” worstelen met hun verslaving. „Ze dragen de zware last alleen.” Die eenzaamheid bij met verslaving kampende jongeren, die zich vaak schamen en zich schuldig voelen, grijpt iedereen met een hart voor de jeugd bij de keel.
BasiC, onderdeel van het Interkerkelijk Kenniscentrum (IKC), nam het initiatief voor een landelijke Week van de Verslaving, die maandag van start ging. Doel van de week: het delen van verhalen van jongeren die worstelen met hun verslaving, om zo „anderen te helpen om over de drempel van schaamte heen te stappen”. BasiC wil jongeren stimuleren om met hun verhaal naar buiten te komen. Want openheid is broodnodig; verslaafde jongeren zijn gebaat bij een open, liefdevol en eerlijk gesprek over hun problemen.
Bij die openheid hoort ook een omgeving die oog voor jongeren heeft: ouders, docenten en andere opvoeders die niet op hen neerkijken, die kwetsbaar durven zijn en eerlijk tegen jongeren durven zeggen dat ze zelf ook worstelen met het in acht nemen van hun grenzen.
Voskuils advies aan opvoeders –om niet hard te confronteren, maar liefdevol te informeren– is dan ook waardevol. Ouders kennen hun kinderen vaak beter dan wie dan ook, maar vinden het nogal eens moeilijk om lastige onderwerpen bij hun puberkinderen aan te snijden. Dat is begrijpelijk. Maar deze jongeren hebben juist hun ouders nodig. Het is daarom raadzaam om die verlegenheid geen barrière te laten zijn voor een goed en eerlijk gesprek.
Voskuil zegt terecht dat openheid niet botst met het aangeven van grenzen. Want jongeren hebben niet alleen ouders en opvoeders nodig bij wie ze altijd terechtkunnen, maar die ook duidelijkheid geven over de regels die in een gezin of op een school gelden.
Jongeren hebben daarnaast baat bij een overheid die haar verantwoordelijkheid kent en neemt. Dat deed ze terecht bij het streven naar een rookvrije generatie. Maar ook op het gebied van porno- en gokverslaving valt er nog een wereld te winnen. Juist die verslavingen verslaan tegenwoordig hun duizenden, ook onder de jongste generaties. Regelgeving die het verspreiden van porno op socialemediakanalen onder jongeren tegengaat en wetten die onlinegokken verder aan banden legt, zijn broodnodig.
