Kerk en Godsdienst14 juni 2001

„Israël-liefde
kan geloofsleer
ondermijnen”

Van onze kerkredactie
PUTTEN – Binnen de gereformeerde gezindte is een „overdreven liefde voor Israël te vinden, waardoor het Joodse volk als zelfstandige grootheid, los van Christus, een te grote plaats binnen de theologie heeft gekregen.” Als Israël op deze wijze de theologie binnenkomt, zegt dr. P. F. Bouter, hervormd predikant te Putten, kan het de christelijke geloofsleer ondermijnen.

Ds. Bouter maakt zijn opmerkingen in een gesprek met deze krant in verband met zijn promotie, vanmiddag in Utrecht, op de uitleg van de psalmen door de kerkvader Athanasius. De hervormde predikant vindt stichting Christenen voor Israël een „uitgesproken voorbeeld” van een eenzijdige omgang met Israël, zonder het gezichtspunt van het geloof in Jezus Christus. „Maar ook binnen hervormd-gereformeerde kring zie je de invloed van dergelijke opvattingen toenemen.” Heel sterk ziet dr. Bouter dat gebeuren als Israël-vrienden willen terugkeren naar de viering van de oudtestamentische sabbat.

De promovendus kritiseert in zijn studie ook de interpretatie van prof. dr. A. van de Beek van Athanasius. Diens visie in het boek ”Jezus Kurios” dat God Zelf in zekere zin medeverantwoordelijk is voor het kwade in deze wereld, is dr. Bouter niet bij Athanasius tegengekomen. „Dat zou voor hem zelfs ronduit een dwaling zijn.”

Zie ook over promotie dr. P. F. Bouter: De psalmen tussen Israël en de kerk