Jacomijn Hoekman - 27 feb 2009 10:34 - Gewijzigd: 27 feb 2009 10:34

Ploegen met een 4x4 door de Westelijke Sahara

Zes landen doorkruisten ze. Met negen auto’s. Sabine van Woerden (25) komt net terug van haar tocht naar Burkina Faso en zit vol indrukken. „Links lag de Sahara. Rechts de zee. We hebben prachtige foto’s gemaakt.”

Eindeloze woestijnvlaktes. Prachtige Senegalese vrouwen. Schattige bruine kindertjes die overal en altijd achter de auto’s aan huppelden. Sabine is helemaal lyrisch van de reis. „Zou je ook eens moeten doen, als je tijd hebt”, raadt ze iedereen in haar buurt aan.

Sabine van Woerden (25) komt net terug van haar tocht naar Burkina Faso.

Sabine vertrok 30 januari, samen met achttien medestudenten uit Amsterdam, naar Burkina Faso. Niet alleen om de tijd van hun leven te hebben, nee, de negentien jongeren hadden nobele doelen. Sabine: „Wij zitten samen op dezelfde studentenvereniging in Amsterdam. Drie jaar geleden hebben we de stichting M.O.E.T. opgericht: Mogelijkheid Op Educatieve Toekomst. We hebben een school in Burkina Faso laten bouwen en die wilden we zelf komen openen.” Het is het eerste project van de stichting, en een succes, vindt Sabine. „Zo geven we onze leeftijdsgenoten een kans om opgeleid te worden tot vakmensen.”

Woensdag kwamen de negentien jongeren weer aan in Nederland. Per vliegtuig, want de 4x4’s waarmee ze land na land doorkruisten hebben ze achtergelaten in Burkina Faso. „Dat was onderdeel van het plan. De jeeps waren met sponsorgeld betaald. Het zijn auto’s die in Burkina Faso het gemakkelijkst te repareren zijn. Bovendien doen ze het goed in een stoffige, zanderige omgeving.”

Ondanks de kwaliteit van de auto’s verliep de reis ermee niet helemaal vlekkeloos. „Er waren drie meidenteams. Juist die teams kregen allemaal pech met hun auto. Eén keer hebben we zelfs 600 kilometer lang een auto moeten slepen voordat we ’m konden laten repareren.”

De auto’s kregen dan ook heel wat te verduren. De studenten overbrugden enorme afstanden. Via Spanje naar Marokko (de Westelijke Sahara), Mauritanië, Senegal en Mali om uiteindelijk te eindigen in Burkina Faso. Waar ze gepland hadden zo’n acht uur per dag in de auto te zitten, werden dat er gemiddeld tien. „Maar ik heb me geen moment verveeld. We kunnen zeggen dat we de landen die we doorkruisten écht hebben gezien.”