Yord herfst logo
Home      Zoeken      

    „Na zweepslagen moest ik de beul bedanken”

    De Joodse Isaac Goldfinger overleefde de oorlog op het nippertje. Hij werd in een massagraf gesmeten er kreeg lichamen over zich heen gegooid. Een vriend haalde hem uit het graf. Isaacs enige misdaad was dat hij Jood was.

    Isaac Goldfinger (r.) met zijn echtgenote.

    Isaac Goldfinger (r.) met zijn echtgenote.


    Isaac kwam in de oorlog een werkkamp terecht, ontsnapte na zeven maanden en verstopte zich bij zijn ouders in het getto. „Toen drie agenten me oppakten, stond m’n moeder te huilen. Doodsbang riep ze dat ze mij niet moesten vermoorden. Het was de laatste keer dat ik m’n ouders zag.” Zij overleefden de oorlog niet.

    Toen Isaac, noodgedwongen, in het kamp wat kleren stal, werd hij ter dood veroordeeld. Te midden van criminelen zat hij gevangen, bewaakt door SS’ers. Het doodsvonnis werd niet uitgevoerd.

    Een jaar later belandde Isaacopnieuw in een werkkamp. Hij vertelt over de gruwelen die hij meemaakte. „Een Duitser gaf een jongen bevel om voor hem te zingen. Dat kon hij niet; het was onmogelijk. De Duitser sloeg hem, liet de hond op hem los en schoot hem dood.”

    De Joden moesten worden uitgeroeid, was het uitgangspunt van het Duitse regime. Maar eerst moesten ze voor hun onderdrukkers werken, zo lang als ze maar konden. „Op een dag kreeg ik opdracht samen met anderen een waterleiding in de grond te zoeken. We vonden de pijp, op 2 meter diepte. „Klim uit die greppel, drekzak”, zei een opzichter tegen me. Ik kreeg een klap. Toen ik bloedend op de grond viel, zei de opzichter tegen zijn hond: „Pak hem! Het is een Jood.” De hond beet me in het gezicht en likte daarna m’n gezicht af. Maar ik was gewend met honden om te gaan. Toen ik „Af!” zei, liep de hond weg.

    Maar ik was er nog niet vanaf. Iedereen moest toekijken toen ik 25 zweepslagen kreeg. Veel gevangenen overleefden dat niet. Ik moest de slagen hardop tellen, en bij een vergissing begonnen ze weer van voren af aan. Na de slagen moest ik de beul bedanken.”

    Dit is een samenvatting. Lees het hele artikel vrijdag in de bijlage Mensen van het Reformatorisch Dagblad of klik hier.

    Er zijn nog geen reacties geplaatst.