Geplaatst: 7 mei 2007 10:02 - Gewijzigd: 7 mei 2007 10:02

Ff serieus: Een onkerkelijke vriend

Al een paar weken ga ik om met een leuke jongen die zeven jaar ouder is dan ik. We praten veel op MSN en bellen veel. We houden nu heel veel van elkaar. Hij gaat niet meer naar de kerk sinds zijn zusje is gestorven en woont ver weg. Wat moet ik ermee aan? Een meisje (16).

Beste jongere, je houdt van een jonge man. Daar is op zichzelf niets mis mee en het zou iets kunnen zijn dat je blij en gelukkig maakt. Ik merk bij jou ook verwarring: over leeftijden, afstanden, kerkgang. Toch zeg je dat jullie veel van elkaar houden.

Om te kunnen weten of je van iemand houdt, moet je hem echter goed kennen. Via MSN en telefonische contacten kun je je tot elkaar aangetrokken voelen, maar alleen op basis daarvan kun je niet weten of je van iemand houdt. Als je van iemand houdt, voel je jezelf bij hem op je gemak en durf je met elkaar te praten, ook over moeilijke en pijnlijke onderwerpen. Je kunt de ander aanvaarden zoals hij is, ook al heeft hij niet zo’n mooi uiterlijk en is hij niet altijd even sterk of geduldig. Je accepteert hem, ook met zijn zwakke kanten.

Alleen als je elkaar regelmatig ontmoet, kun je erachter komen of dat bij jullie ook zo is. Daarvoor is de verkeringstijd bedoeld. Als ik je goed begrijp, aarzel je of jullie wel aan zo’n verkeringsperiode moeten beginnen. Immers: je vriend is nogal wat ouder dan jij, woont ver bij je vandaan en gaat niet meer naar de kerk.

Het laatste punt is het belangrijkste. Voor een goed huwelijk is het nodig dat je het samen eens bent over het belangrijkste in het leven en dat is het geloof in de Heere. Als je niet samen kunt bidden, niet samen naar de kerk kunt gaan om daar het Woord van God te horen, hoe kun je dan één worden in het huwelijk? Hoe zou je kinderen kunnen opvoeden als jullie die zouden krijgen?

Dat je vriend niet meer naar de kerk gaat, heeft een verdrietige aanleiding. Dat kan een reden zijn waarom jij hoopt dat hij in de toekomst misschien wel weer naar de kerk zal gaan. Maar je kunt daar niet zonder meer van uitgaan. Ik hoop dat je vriend met zijn ouders, met een predikant, een andere ambtsdrager of een gelovige vertrouwenspersoon over zijn vragen, boosheid of verdriet kan en wil praten. Er zullen zeker mensen zijn die hem willen helpen en die met en voor hem willen bidden. Zij en jij mogen de Heere vragen of je vriend weer zo ver kan komen dat hij in de kerk naar het Woord van God kan luisteren en er troost en onderwijs uit kan putten. Jij kunt hem vragen die hulp te zoeken. Voor hemzelf, maar ook omdat het voor jou belangrijk is als jullie andere en diepgaandere contacten willen dan chatten en bellen.

Voor iedere jongere is het belangrijk om God te zoeken en Hem te vragen om een vriend(in) die er ook hartelijk naar verlangt om Hem te dienen. Als je dat van elkaar mag weten, zijn afstanden tussen woonplaatsen van geen belang en vallen ook leeftijdsverschillen regelmatig weg. Ik wens je sterkte!

Nella van Dijke