Water in een parfumflesje
„Net als wijn moet je sommige soorten leren drinken”
Zout water, bitter water, zachtzuur water, mild water of subtiel water. In de Waterwinkel in Amsterdam is de keus zo goed als onbeperkt.
Op een vijf rijen hoog schap staat het assortiment uitgestald: 110 soorten bron- en mineraalwaters uit ongeveer vijftien landen. Niet meegerekend is de variant met toegevoegde cafeïne en de champagne met bronwater.
Op de stoep voor het pand aan de Roelof Hartstraat is J. Mesquita, die al bijna tien jaar in de Waterwinkel werkt, juist de ramen aan het zemen. Voor de deur staat een emmer. Er zit geen flessenwater in, al gebruikt ze dat voor bijna alles, tot bij het tandenpoetsen toe.
„Het is gewoon lekkerder dan kraanwater. Maar alle water is gezond; ik wil niet zeggen dat bronwater per definitie beter is. Kraanwater is in Nederland goed gecontroleerd, maar het is altijd bewerkt.”
De Waterwinkel is onderdeel van de Springwater Company, een bedrijf dat water importeert en levert aan onder meer restaurants. Daarnaast heeft het een uitgebreid assortiment waterkoelers, grote cans waaruit water getapt kan worden. In de etalage prijkt de nieuwste aanwinst: Bling H2O, water in een hippe, matglazen -gelimiteerde- fles, met Swarovskykristallen die de merknaam opleuken. „We hebben dit nieuwe merk net”, zegt Mesquita. „Spannend of het aanslaat.” Een klant toont interesse, maar verandert van mening als hij de prijs hoort: 45 euro voor 0,75 liter. Het duurste water uit het assortiment tot nu toe kostte 3,95 euro.
De Waterwinkel heeft veel vaste klanten. „Ze slaan meteen een voorraadje in als ze langskomen”, aldus Mesquita. „Anderen zijn op zoek naar water zonder een bepaald mineraal omdat ze een dieet volgen. Daarnaast is er een categorie die gewoon een mooie fles op tafel wil. Of mensen die een merk uit Frankrijk kennen en dat hier komen halen om het vakantiegevoel terug te krijgen.”
Leuzen als: „Een van de zuiverste waters ter wereld” zijn niet van de lucht. Hoe geef je klanten advies in dit oerwoud van soorten? In de Waterwinkel krijgen ze een paar vragen voorgelegd. Met of zonder koolzuur? Voor uzelf of als cadeau? Welke prijsklasse? „En, niet het minst belangrijk: drinkt u al langer bronwater? Je kunt beter niet met zwaar, mineraalrijk water beginnen. Net als wijn moet je sommige waters ook léren drinken.”
Mesquita draait de doppen van een paar flessen los. Eerst twee waters uit Italië: Acqua Panna en Solé, beide 1,15 euro per 0,75 liter. Ze bevatten bijna dezelfde mineralen, maar door verschillende hoeveelheden smaakt de ene helderder dan de andere. „Kijk”, wijst de waterkenner, terwijl ze een ander glas volschenkt met het koolzuurhoudende Petras Salgadas, 1,55 euro per liter. „Dit zijn natuurlijke bubbels. Die prikken niet meteen in je neus.” Ze pakt Rogaska Heilwasser uit Slovenië erbij, 1,00 euro per 0,50 liter. „Goed voor je hart en om af te vallen. Maar drink maximaal twee glazen per dag. Anders werkt het laxerend door het magnesium dat erin zit.”
Een klant stapt de winkel binnen. Ze heeft hoofdpijn en moet nog de hele dag werken. Het advies: een flesje OGO, met 35 keer zo veel zuurstof als normaal water. Met een bolvormige flesje met meer dan 200 milligram zuurstof per liter in haar hand gaat de klant weer richting haar werk.
Twee andere klanten, studenten reclamevormgeving, geven grif toe vooral voor de flessen te komen. „Veel ervan kennen we al, uit restaurantjes.” Een van hen wijst op een transparante fles met ingebouwde drinkbeker, uit Canada. „Maar deze wil ik wel thuis hebben staan.” Zelfs het alledaagse Franse Evian -in veel supermarkten te koop- speelt in op de verzamelwoede. Een driehoekige, kerstboomachtige fles met knalroze dop prijst zichzelf aan als collector’s item. Hij doet denken aan een opgeblazen parfumflesje.
Bijna alle waters zijn afkomstig uit Europa, maar de Waterwinkel streeft naar uitbreiding. Binnenkort komt Japan in het assortiment. Is het geen onzin, water honderden kilometers verslepen? Nee, zegt Mesquita. „Het gaat om de bron, om de fles, die is steeds anders. Onze kleding komt toch ook overal vandaan? We willen de hele wereld.”
Bron of mineraal
Zowel bron- als mineraalwater komt uit een onderaardse bron. Mineraalwater bevat meer mineralen en valt onder strengere regels dan bronwater. Het mag op maar twee manieren bewerkt worden: koolzuur verwijderen of juist toevoegen en stoffen zoals zwavel -dat het water een vieze smaak geeft- eruit filteren of laten bezinken. Mineraalwater gaat altijd direct bij de bron in flessen, terwijl bronwater ook eerst per tankwagen naar een fabriek mag.
Milieubewust drinken
Flessenwater is energieverspilling, stelt het Amerikaanse Earth Policy Institute (EPI) dit jaar in een rapport. De Spaflessen en hun soortgenoten leggen vaak honderden milieubelastende kilometers af, terwijl kraanwater gewoon door al bestaande leidingen op zijn bestemming komt.
Bovendien is bron- en mineraalwater in flessen verpakt die meestal van polyethyleen zijn. Jaarlijks gaat er in de waterbranche wereldwijd 2,7 miljoen ton plastic doorheen, schrijft het EPI.
De productie en distributie van een jaar leidingwater voor een gemiddeld huishouden is wat het milieu betreft vergelijkbaar met een korte autorit van twintig uur, stellen de waterleidingbedrijven Vitens en Evidens. Veel zuiniger dan flessenwater dus.
J. W. Bakker, directeur van de Springwater Company, geeft dat direct toe. Maar hij vindt het geen probleem. „Zie ons water als een vervanging van frisdranken.” Dat de productie en de verspreiding daarvan ook energieverslindend is, lijkt vergeten te worden. Daarbij komt, stelt Bakker, dat een waterdrinker graag een soort drinkt dat hij lekker vindt. „Al die varianten krijg je niet uit de kraan.”
Gevaarlijke mineralen
De naam mineraalwater is misleidend, want ook kraanwater bevat mineralen zoals natrium, kalium, fosfor en zink. Een mens heeft die stoffen nodig; ze vervoeren bijvoorbeeld zuurstof en zorgen ervoor dat vitamines hun werk kunnen doen.
Volgens Vitens en Evidens, twee grote waterleidingbedrijven, heeft ons lichaam genoeg aan de mineralen die in kraanwater zitten en is flessenwater wat dat betreft overbodig. Maar de directeur van de Springwater Company, J. W. Bakker, ziet een groot voordeel in mineraalwaters: de consument weet precies wat hij drinkt. „Het is onbewerkt, er zitten geen chemicaliën in. De samenstelling van bron- en mineraalwater is al jarenlang, soms meer dan honderd jaar, dezelfde.”
Toch is het opletten geblazen, want sommige flessenwaters bevatten juist minder mineralen dan kraanwater. Aan de andere kant kunnen bepaalde mineralen bij een overdosis als gif werken. De Franse regering adviseerde waterdrinkers onlangs regelmatig van merk te wisselen om problemen te voorkomen. In 1 liter van het Sloveense water Rogaska zit 1070 milligram magnesium. Lastig voor een geregelde drinker om dan niet ruimschoots over de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid van 300 gram te gaan.
Er zijn nog geen reacties geplaatst.