Gerald Harbers - 28 okt 2005 22:04 - Gewijzigd: 28 okt 2005 22:04

Gewapend met mes bij aftrap campagne tegen geweld

AMERSFOORT - Stil, heel stil wordt het als een meisje haar emoties niet meer de baas is en met een betraand gezicht naar buiten stormt. De nieuwe campagne van de Landelijke Stichting Tegen Zinloos Geweld, ”Wapenjezelfmetwoorden.nl”, maakt veel los. Donald (14), mes op zak, luistert toe.

„Weten jullie hoeveel mensen er dagelijks worden vermoord?” is de eerste vraag die de 75 leerlingen van het Wellantcollege in Amersfoort tijdens de eerste gastles, donderdag, krijgen voorgeschoteld. Een jongen houdt het op „honderden.” Verbaasde reacties uit de zaal als blijkt dat het aantal slachtoffers van moord wereldwijd dagelijks 1440 is. „Dat is dus tweeënhalf keer jullie school”, aldus de tv-presentatrice die de bijeenkomst leidt.

Niemand steekt z’n hand op als gevraagd wordt wie een wapen op zak heeft. Toch heeft volgens cijfers van het ministerie van Onderwijs zo’n 8 procent van alle middelbare scholieren een wapen op zak. „Dat moeten er dus in deze zaal ook drie of vier zijn.”

In elk geval is dat er één. Donald heeft vrijwel altijd zijn mes bij zich, geeft hij uiteindelijk toe. Ook vandaag. „Als ik word bedreigd, laat ik het zien.” Naar eigen zeggen wordt hij op de fiets naar en van school regelmatig door andere jongens uitgescholden. „Dan scheld ik terug natuurlijk.” Volgens de Landelijke Stichting Tegen Zinloos Geweld is dat een van de grootste problemen. „Geweld lokt geweld uit”, zegt een voorlichtster van de stichting.

Nieuw voor Donald is dat alcohol en drugs de grenzen verleggen. „Ik drink regelmatig met vrienden. Nooit binnen, want als je dronken bent, sloop ik te veel. Dan heb ik niet meer door dat ik zomaar tegen een computer oploop.” Of het dan niet ontzettend dom is een mes op zak te hebben? Verlegen lachend: „Ja, misschien wel. Maar mijn vrienden zullen me dan wel tegenhouden.”

Geweld is de meeste aanwezige jongeren niet vreemd. Een voorlichtster van de stichting vraagt wie het wel eens heeft meegemaakt. Een tiental handen gaat omhoog. Een meisje vertelt hoe ze in het verleden is geslagen. Haar buurvrouw barst in snikken uit als ze wil vertellen wat haar is overkomen en stormt naar buiten. Buiten fluit een vogel. De 75 scholieren weten even niets meer te zeggen. „Nu kun je dus zien wat geweld met iemand doet.”