Gerald Harbers en Petra Jongeneel -  4 mei 2005 12:13 - Gewijzigd: 4 mei 2005 12:13

„4 mei zit ik een minuut stil op bed"

APELDOORN - Jongeren uit de gereformeerde gezindte hechten veel waarde aan dodenherdenking en het vieren van Bevrijdingsdag, zo blijkt uit een onderzoek van het RD dat dinsdag werd gepresenteerd. Vier jongeren over de concrete invulling van de plechtigheid.

Marien Vierbergen (16) uit Ede:
„Elk jaar ben ik op 4 mei twee minuten stil, omdat het belangrijk is dat de gevallenen niet worden vergeten. Dit jaar hopen we naar de Grebbeberg te gaan. Juist doordat ik al die graven zie, besef ik hoeveel mensen -die soms maar iets ouder zijn dan ik- voor de vrijheid van ons land zijn gesneuveld. .

Op Bevrijdingsdag ga ik vaak naar het defilé in Wageningen. Het is indrukwekkend om vooral oude veteranen te zien. Ik vind het belangrijk om de Tweede Wereldoorlog te herdenken. Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat we in een vrij land leven.”

Marien

Jeanet Akkerman (13) uit Staphorst:
„Elk jaar ga ik met mijn ouders en mijn tante naar de dodenherdenking op het marktplein in ons dorp. Dan lopen we na de toespraak van de burgemeester langs het monument met de namen van de gesneuvelden. Tijdens de twee minuten stilte denk ik altijd aan de slachtoffers, ook al zijn ze voor mij totaal onbekend.

Voor mij zou het geen probleem zijn als er Duitsers bij de herdenking zouden zijn. Maar ik kan me indenken dat zoiets bij oudere mensen wel heel gevoelig ligt.

Bevrijdingsdag vier ik niet. Voor mij hoeft er daarom zeker niet meer aandacht aan besteed te worden. Misschien zou het een goed idee zijn om in de toekomst in ons dorp een tentoonstelling over Westerbork in te richten. Om de moord op de joden te laten zien.”

Jeanet.

Tjeerd de Wit (14) uit Gouda:
„Op 4 mei ben ik elk jaar een minuut stil. Dan zit ik op mijn bed of ga ik naar beneden. Tijdens die minuut stilte denk ik aan de mensen die gesneuveld zijn in de Tweede Wereldoorlog en aan de joden. Naar de officiële herdenking ga ik niet. Eerlijk gezegd weet ik niet eens waar het is.

De dodenherdenking mag gerust breder worden getrokken. De slachtoffers van de Tachtigjarige Oorlog en de Eerste Wereldoorlog moeten ook herdacht worden. .

Films of dvd’s over de Tweede Wereldoorlog bekijk ik niet. Ik lees liever boeken zoals ”Oorlog zonder vrienden”. Ook zoek ik via internet wel eens informatie op over de oorlog, maar dat is voor een werkstuk.”

Tjeerd.

Leanne Hollestelle (17) uit Rilland:
„We hangen thuis de vlag uit, maar verder besteden we geen aandacht aan dodenherdenking of Bevrijdingsdag. Tuurlijk denk ik wel eens aan de Tweede Wereldoorlog, maar ik sta daar niet bewust op 4 of 5 mei bij stil.

Voor mij spreekt de watersnoodramp meer dan de oorlog. De grond waarop ik woon, werd in 1953 overspoeld door de zee. Vele honderden mensen kwamen toen om het leven. Die ramp maakt op mij nog veel indruk.

De dodenherdenking hoeft van mij niet breder getrokken te worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is Nederland zwaar getroffen. Daar mag bijzonder aandacht aan worden besteed.

Het is goed als er Duitsers bij de herdenking aanwezig zijn. Vaak denken mensen dat alle Duitsers slecht zijn. Maar je moet je realiseren dat Duitsers vaak ook gedwongen werden te vechten.”

Leanne.

Lees het hele artikel op www.refdag.nl.