Staphorst krijgt zijn klokkenstoel terug

In de hal van bouwbedrijf Jansen is het een drukte van belang. Mannen met grijs haar en groeven in het gelaat construeren een bijzonder bouwwerk: een klokkenstoel naar middeleeuws ontwerp. Hij wordt 9,5 meter hoog, 8 meter lang en een meter of 5 breed. Een maquette buiten de hal toont hoe hij moet worden, maar dan vijf keer zo groot.

Het eerste stuk zit al in elkaar. Allemaal pen-in-gatverbinding. De bouwers smeren de eiken pennen in met shampoo, om ze vervolgens met een houten hamer, versterkt met lood, in keihard eikenhout te slaan. Bouwen zoals vroeger.

Kerkheuvel

Er zijn negen vrijwilligers voor de Stichting Historieherstel 2017 aan de slag, meer mensen zijn welkom. Deze stichting (her)bouwt de oude klokkenstoel die tot 1752 bij de toenmalige dorpskerk stond. De stichting werd twee jaar geleden voor dit doel opgericht. De contouren van die oude kerk (35 bij 42 meter) werden na grondradaronderzoek exact teruggevonden onder de kerkheuvel, nu net buiten het dorp. Samen met heel veel botten. Bij en in de kerk bevond zich een begraafplaats. Drie maanden geleden werden de eiken gerooid waar de stoel van gemaakt wordt. Eiken uit IJhorst, gemeente Staphorst. Uiteraard.

In de loop van volgend jaar zal de stoel aan de Olde Kerkhofsweg verrijzen met daarin twee klokken. Het gaat ten eerste om de gerestaureerde Van Wouklok uit 1512, die de afgelopen zestig jaar in de tuin van de Grote Kerk aan de Gemeenteweg in Staphorst stond. De andere klok betreft een replica van de Mariaklok uit 1417. Tot 1752 hingen deze Van Wouklok en Mariaklok ook in de oude klokkenstoel.

In de oorlog werden de klokken echter geroofd door de Duitsers. Destijds hingen ze in de toren van de Grote Kerk. De Van Wouklok kwam na de Bevrijding weer terug in Staphorst, zij het met scheur, en belandde als decoratie in de tuin van de kerk. De Mariaklok bleef echter spoorloos. Klokkengieter Laudy uit Groningen maakte vorig jaar oktober een replica.

Restaurateur

Jouk Mussche (70) hanteert zijn beitel met chirurgische precisie. Krullen eikenhout vliegen door de lucht. Met een schuin oog kijkt hij naar de maquette. Mussche werkt een leven lang in de bouw. „Ik ben er al een tijdje uit, maar dit is leuk om te doen.”

Jan Huls (68) werkte tientallen jaren als antiekrestaurateur bij Brand in Punthorst. Ook hij kan toveren met hamer en beitel. Het kloppen, boren en zagen, het klinkt de mannen als muziek in de oren.

De eiken balken van bomen die tot drie maanden geleden nog in IJhorst stonden, worden langzaam verwerkt tot klokkenstoel. Medio volgend jaar moet het bouwwerk op zijn plaats staan.

:::inline_article 1:::

:::inline_article 2:::

Staphorst krijgt zijn klokkenstoel terug

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?