Sneller ruzie in kerk dan in visclub

Meningsverschillen in kerkelijk Nederland kunnen hoog oplopen. Steef Post, gecertificeerd mediator van SDP Advies uit Gorinchem, mist regelmatig een geestelijke houding in kerkelijke debatten. „Laten we luisteren naar de Bijbel en de belijdenis en dan vooral van elkaar leren.”

Verlopen discussies in de gereformeerde gezindte wezenlijk anders dan daarbuiten?

„In een kerk ontstaat sneller ruzie dan in een visvereniging. Leden van een christelijke gemeente hebben meer gedeelde waarden dan mensen die elkaar toevallig treffen in een visclub. Ruzies ontstaan vaak als we zien dat iemand een andere kant opgaat. Zorg en machteloosheid daarover uiten zich gemakkelijk in boosheid. Omdat de onderlinge verbondenheid groter is, is de ruzie vaak ook heftiger.”

Wat zijn valkuilen bij kerkelijke meningsverschillen?

„Een valkuil is om gefocust te zijn op standpunten en daar argumenten bij te zoeken. Dat daagt de ander uit om het ongelijk aan te tonen met andere argumenten. Dat kan snel tot een machtsspel leiden: Wie wint? Veel beter is om te vragen naar het belang van de ander. Neem de SV-HSV-discussie. Mensen proberen zelfs met Bijbelse argumenten het standpunt van een ander om te kegelen. Veel beter kunnen we vragen: Wat maakt dit zo belangrijk voor je? Dan blijken er toch veel gedeelde opvattingen te zijn.”

Bestaat de neiging de vuile was te veel binnenshuis te houden?

„Ja. Maar uit onderlinge verbondenheid en uitstraling naar buiten is dat niet verkeerd. Ruzies moet je niet onnodig aan de grote klok hangen. Het betekent overigens niet dat je onrecht moet toedekken.”

Hoe op een goede manier om te gaan met verschillen?

„Verschillen mogen er zijn. Petrus is anders dan Johannes. Belangrijk is om daar op een geestelijke manier mee om te gaan. In de preek zou het daar vaker over moeten gaan. In het Nieuwe Testament staan veel waardevolle dingen over het omgaan met verschillende zienswijzen. In 1 Korinthe 13 bijvoorbeeld. Of in Romeinen 14 over het offervlees. Paulus is duidelijk: Ik weet dat niets onrein is, maar ik zou het in eeuwigheid niet eten als dat mijn broeder zou schaden. Ook in zulke preken kan Christus centraal staan.”

Bij kerkelijke ruzies is niet altijd duidelijk of het gaat om de eer of de leer. Hoe dat te onderkennen?

„Een graadmeter is of iemand zijn punt over kan geven in Gods handen, omdat Hij weet wat goed is. Kunnen we het overgeven of is het óns project? Dan gaat het vaak al snel over eer. Soms denken mensen te strijden voor de kerk, maar voor je het weet, ontstaat er verdeeldheid in een gemeente. Nederigheid over eigen mening is belangrijk. Kerkmensen hoeven de kerk niet te redden. Zij hebben wel een inspanningsverplichting, maar geen resultaatverplichting.”

Moeten kerkmensen zich wat vaker stilletjes schamen voor hun geruzie?

„Zeker. We moeten stoppen om ons als God op te stellen en anderen te veroordelen, maar vragen hoe we elkaar tot nut kunnen zijn. Veel kerkelijke discussies hebben te maken met het ontbreken van vervolging. Als mensen weinig te doen hebben, gaan ze navelstaren en ontstaan discussies. Ik zeg dan: Kom tot bezinning. Als we meer uit Christus zouden leven, dan zou er minder geruzie zijn. Laten we bedenken hoe Jezus met ons omgaat. Hij is onze bron en ons voorbeeld.”

Sneller ruzie in kerk dan in visclub

Binnenland

RD.nl in uw mailbox?