Het RD presenteerde recent de resultaten van een onderzoek naar ”kerk en corona” (RD 26-2). Bij de antwoorden van kerkenraden viel één ding op: de verwachting dat de coronapandemie de band met jongeren losser heeft gemaakt. Kerken worstelen met de vraag: hoe nu verder met het jeugdwerk?

Alle drie preekten ze voor een vrijwel lege kerk. „Dat doe ik nooit meer.” Allen worstelden ze met de coronamaatregelen. „Ik ben blij dat ik geen politicus ben.” Samen zien ze lessen liggen na de pandemie.

De coronacrisis confronteerde ons dagelijks met de dood. Welke existentiële en geestelijke vragen riep dat bij mensen op? En bij wie konden ze daarmee terecht? Vier personen reageren.

Coronamaatregelen in de kerk maakten zowel intern als in de samenleving veel los. Een sleutelrol was er voor het CIO, overlegorgaan met de overheid.

Voor de fotoserie ”Kerk en corona” fotografeerde Sjaak Verboom leden van twee gemeenten in hun kerkgebouw. Zij staan op de plaats die zij door de coronacrisis noodgedwongen (tijdelijk) niet konden innemen. Zo verbeeldt de serie wat velen ervaren hebben: een pijnlijke afstand tot hun geestelijke thuis.

De coronacrisis leverde ambtsdragers meer dan eens extra druk op.

Na een periode zonder avondmaal vonden ambtsdragers van veel gemeenten vormen om de weg naar de dis van het verbond toch te openen.

Veel zal weer teruggaan naar ‘normaal’ als de crisis wegebt. Maar blijvende veranderingen zijn er ook; met name in de manier van uitzenden van de erediensten.

Gemeenteleden ontmoetten elkaar in coronatijd veel minder dan voorheen. De vraag wat dat betekende voor de band met de gemeente, levert een divers beeld op.

De band met de gemeente is tijdens de coronacrisis sterker geworden dan voorheen. Dat geldt voor 8 procent van de deelnemers aan de RD-enquête. Een van hen is Jurian Lier (34) uit Rouveen.