Subthema 'Christenleven'

Ik hoor van best veel jongeren die investeren in bitcoins; sommigen hebben er al veel winst mee behaald. Dat trekt me, maar ik weet niet of het ook goed is. Hoe moet je hier vanuit de Bijbel over denken?

Als eerstejaarsstudent aan een seculiere school hoor ik regelmatig mensen vloeken. Ik ben medeplichtig als ik hier niets van zeg, maar het ontbreekt me aan moed en woorden. Heeft u praktische tips? Zijn er voorbeeldzinnen die ik kan gebruiken?

Ik doe regelmatig ontspanningsoefeningen. Ik weet dat sommige soorten omstreden zijn in onze kring. Moet je je hier verre van houden?

In de kerk zongen we Psalm 139: 'Eer iets van mij begon te leven, was alles in Uw boek geschreven.' Dan staat dus alles al vast. Is het zo dat wij geen vrije wil hebben?

Er wordt nogal eens gewaarschuwd tegen opwekkingsliederen. Maar er zijn toch ook opwekkingspsalmen, bijvoorbeeld: Komt laat ons samen Isrels HEER'?

Ik maak me zorgen over mijn vervolgstudie. Hoe weet ik nu wat de weg van de Heere is?

Hoe moet je omgaan met tijdelijke dingen in het licht van de eeuwigheid? Ik kan toch niet een hele dag gaan werken terwijl ik weet dat ik onbekeerd ben en de Heere elk moment terug kan komen?

Ik onderneem best veel activiteiten. Leerzaam en gezellig, maar achteraf heb ik zo vaak een leeg gevoel: 'Wat voor zin heeft het?' Zo gaat het ook bij het zoeken naar een stageplek. Ik ben enthousiast aan het rondkijken, maar dan denk ik weer: 'Waar ben ik mee bezig, ik ben niet eens bekeerd, misschien komt God volgend jaar wel terug en dan?!' Soms lijk ik depressief, maar dat is het ook weer niet, want het gaat verder nog best goed. Mag ik dan geloven dat God in mij werkt? Dat vind ik toch ook eng om te denken!

Ik ben vaak ongerust over de toekomst. Als ik de krant lees, word ik soms neerslachtig. Er is zo veel onrust en geweld. Is er voor ons als jongeren eigenlijk wel verwachting in deze tijd?

Ik vind het moeilijk te begrijpen hoe Jezus als mens de pijn en alle moeite heeft gehad, terwijl Hij ook God was en Zijn God-zijn Hem 'een handje heeft geholpen' als Hij het als mens niet meer redde. Ik kan me helemaal niet indenken wat dat voor Jezus was. Hij was ook God, dus voor mij als mens zou het misschien erger zijn, of zie ik dat verkeerd?