Eerst het strand, dan Ouwehand

Ook dit jaar zet het Rhenense dierenpark zijn poorten drie avonden open. De eerste was afgelopen woensdag. Thuisblijvers krijgen een herkansing op 4 en 11 augustus. Dierenverzorgers staan klaar om vragen van het publiek te beantwoorden. Verder zijn er rondleidingen en kunnen de avondgasten zich aanmelden voor een barbecue. De bezoekers mogen blijven tot middernacht.

Zo gaat het de komende twee avonden, zo ging het afgelopen woensdag. Een koele avond na een warme dag. Eerst het strand, dan Ouwehand. Want het is druk. De papegaaien bij de ingang schreeuwen hun welkomstgroet. Een stuk verderop staat het volk rijen dik voor het Tijgerbos. Al snel blijkt waarom. De pasgeboren Amur-tijgertjes Koról en Jantár liggen bij hun moeder te drinken, vlak bij het hek. Terwijl de laatste zonnestralen de boomtoppen raken, houdt een bevlogen verzorgster haar verhaal. Het publiek luistert aandachtig.

Aan de overkant is het opmerkelijk stil. De giraffen bevinden zich in hun nachtverblijf. Niet zonder reden. De langnekken zijn nogal schrikachtig en in het donker bestaat de kans dat ze op hol slaan en hun poten breken of in spagaat belanden.

Een stuk actiever is het in de leeuwenkuil, 20 meter verderop. De beide leeuwen zijn van hun luie achterste gekomen en gaan op zoek naar voedsel. Dat blijkt er zo links er rechts te liggen. Zodra de avond valt, ontwaakt hun jachtinstinct. Een flinke brul benadrukt dat het in hun territorium voor anderen op dit moment niet goed toeven is. Een uitgebreid drinkgelag van beide roofdieren bij de waterval trekt veel publiek. „Dit zie je overdag nooit”, meldt een bezoekster wat overbodig.

Vlooien
Zelfs de slingeraapjes doen op dit tijdstip nog hun best om de mensen te vermaken. Voor datzelfde zorgen de berberaapjes een stuk verderop. Sociaal als ze zijn, helpen ze elkaar als vlooienbestrijder, tot groot genoegen van vooral de kinderen. Ook die laatste groep 'apen' schijnt nog geen last van slaap te hebben.

De brug in het Berenbos staat bomvol. De beren worden gevoerd met groente, fruit en vis. Sommige belangstellenden hangen gevaarlijk ver over de leuning, daarbij geholpen door anderen die wat willen zien. En zo is er overal wat te doen en staan op tal van plekken stands met verzorgers die hun verhaal kwijt willen.

„Waar zijn de olifanten gebleven?” vragen sommigen zich af. „Die hebben we al een tijd niet meer”, vertelt voorlichtster Petra Pouwels desgevraagd. Oorzaak zijn de problemen met het fokprogramma en het gebrek aan ruimte. „Maar waar is dan orang-oetan Bongo?” Ook die is niet meer. Woesdagmorgen kreeg het oude dier zijn laatste spuitje. De harige publiekstrekker had een hartkwaal en wilde niet meer eten. Tal van dierenartsen hebben geprobeerd daar verandering in te brengen. Zelfs een kinderarts, gespecialiseerd in hartklachten, werd erbij gehaald. Tevergeefs. Met pijn in het hart is uiteindelijk besloten de aap te laten inslapen.

Rond 22.00 uur gaat de sfeerverlichting aan. Het wordt gezellig spannend. Veel dieren in hun kooien zijn nauwelijks meer te zien. Maar dan begint er een speurtocht naar vleermuizen en een rondleiding door een donker park.

Grote gezinnen
Er zijn opmerkelijk veel grote gezinnen aanwezig. „Helemaal niet vreemd”, reageert Petra Pouwels. „Een dagje Ouwehand is voor een groot gezin toch vrij prijzig. Tijdens Ouwehand by Night geldt een entreeprijs van 12,50 gulden per persoon. Het zijn vooral veel mensen uit de gereformeerde gezindte die hier vanavond komen.” Maar ook de abonnementhouders laten de avondopenstelling niet schieten. Meer dan de helft van de ruim 2000 bezoekers blijkt over zo'n toegangskaart te beschikken.

Tussen 22.00 en 22.30 uur houden veel mensen het voor gezien. Vooral de kleintjes zijn moe. Begeleid door vaders, moeders, opa's en oma's keren ze huiswaarts. Niet zelden zijn de ouderen nog meer onder de indruk dan hun kroost. Een oudere vrouw steekt dat ook niet onder stoelen of banken. „Ik had dit niet graag gemist. Wat is het hier mooi.”