Uitzicht naar morgen30 december 1999

Het kantoor van de toekomst bevindt zich in rondvaartboot

Met een laptop op het IJsselmeer

Door G. ten Voorde
De kantoorkolossen zijn verdwenen. Hopeloos verouderd. Vroeger, ja, vroeger, zo rond de eeuwwisseling, kropen collega's nog met honderden tegelijk in een groot, kil kantoor. Bigger, much bigger. Tegenwoordig weten we beter. We werken met z'n allen in een gezellige buurtoffice op de hoek. Of in de office-boat midden op het IJsselmeer. Met catering en een cool café onder handbereik.

Uitnodigend draait de frameloze glazen pui open. In de hal verwelkomt een warme stem de employé die zojuist uit z'n personal people mover is gestapt. „De staf van ICT-company heet de heer Zwiepstra vandaag hartelijk welkom. Wij wensen u een plezierig verblijf in onze holding. De fitnessroom is open tot 10 uur vanavond. Wilt u koffie of thee?” In de hal tokkelt de bedrijfsmusicus op zijn pianobiel.

Onderweg naar de garderobe meldt dezelfde stem zich met het laatste bedrijfsnieuws. „De tijd is 10 uur 15. Singapore heeft zojuist groen licht gegeven voor de megaorder van Macrosoft uit Network-city. Het actuele bedrijfsresultaat bevindt zich, mede dankzij uw gewaardeerde inzet, op 11 procent boven de begroting. De tantièmevooruitzichten zijn hierdoor met 14,75 procent verbeterd. Wij herinneren u verder aan de offerte voor...”

Zwiepstra loopt gehaast de gang door. De gedempte stem volgt hem –via het gesloten audiosysteem in de vloer– met dezelfde snelheid op de voet. „Wij hebben vandaag de werkplekken A300 tot en met 307 in de Victory-room voor u gereserveerd. Uw koffie staat op nummer 301. Wenst u suiker en melk?”

Ouderwetse MMX
Geruisloos schuift de deur open. A301. De verlichting floept aan, de koffie staat te dampen. Zwiepstra tipt op een toets. Uit het mahoniehouten bureaublad komt langzaam een ultrasonic lightweight laptop omhoog. De handleiding weegt meer dan het apparaat. Vroeger, tja, vroeger toen rammelde iedereen nog op zo'n oude desktop met Pentium III-processor. Of op een loodzware laptop met MMX-technologie uit het jaar nul. Tegenwoordig heeft iedereen z'n personal disk.

Zwiepstra diept het schijfje op uit zijn portemonnee. De disk, niet groter dan een gulden uit de vorige eeuw, zakt in de gleuf van de bedrijfslaptop en twee tellen later ligt de wereld aan zijn voeten. On line, draadloos, via ultranet, de opvolger van het inmiddels sterk verouderde internet.

Elke werkplek in het bedrijf beschikt over een straalverbinding met de centrale computer op de gang. Deze is door een satellietaansluiting rechtstreeks verbonden met een netwerkserver van Intersoft. Een uitkomst dat zij de facilityservices uitvoeren. Dat eindeloze getob met eigen systeembeheerders behoort definitief tot het verleden. De storingen ook.

Zwiepstra gromt. Om 12.00 uur moet de meeting afgelopen zijn. Gelukkig heeft zo'n lange kantoordag maar eens in de vier weken plaats. Hij huivert. „Koud kippenhok”, mompelt hij. De andere werkdagen doet hij het anders. Telewerken nieuwe stijl. Op zijn eigen stekkie.

Buurtoffice
Opgewekt gaat Zwiepstra de volgende dag de deur uit. Hij heeft er zin in. 't Is office-time. Met zijn shuttlecapsule zoeft hij naar Green Heart City. Voor de deur van Breenstorm-office stapt hij uit. Ideaal. Het nieuwe kantoorconcept is in korte tijd ongekend populair geworden. Gisteren meldde Het Digitale Dagblad (HDD) dat de 2500e office is geopend.

In het hele land zoeken employés 's ochtends een werkplek in zo'n kleinschalig, gemeenschappelijk buurtkantoor. Personal disk inpluggen en de wereld is on line bereikbaar. De voorzieningen in de office zijn stukken beter dan op het hoofdkantoor. Satellietverbindingen, elektronische postbussen, beeldfaxen, draadloze modems, alles digitaal. In de hele toko is vrijwel geen A4'tje te vinden.

De werksfeer is er voor het kiezen. Links ligt de Oslo-hall, midvoor de Stockholm-zaal en rechts achterin de Helsinki-room. Overal werken mensen. In de Oslo-hall heerst absolute stilte. Noeste werkers kijken verstoord op als er iemand binnenkomt. In de Stockholm-zaal is het gezellig druk. Tante Sjaan zit uitgebreid te keuvelen met een buurvrouw die toevallig voor hetzelfde office kiest. Tussen de kletsbuien door voeren de dames hun data in.

Speaking chip
De ”Helsinki” is vandaag gereserveerd door de intercontinentale projectgroep natuurbescherming ”Van pool tot pool”. Zwiepstra neemt haastig z'n plek in tegenover de camera. Het beeldscherm voor de videoconferencing licht op. Even later zitten Tokio, Johannesburg, Moskou en Sydney elkaar danig in de –virtuele– haren.

De catering is uitstekend. Warme en koude hap op afroep. Met een exacte vermelding van het aantal calorieën. Het office-café schenkt overdag alleen alcoholvrije dranken. Pas na kantoortijd, zo tegen drieën, worden alcoholica geschonken. Een speaking chip wijst de gebruiker vriendelijk op zijn verantwoordelijkheden. „Meneer Zwiepstra. U moet nog rijden.”

Woensdag, alweer de laatste werkdag van de week, staat teamoverleg op het programma. Een ouderwets lange dag: van 9.00 tot 16.00 uur. Elke week op een andere locatie. Inspirerend. Vorige week het Bonnefantenmuseum, vandaag de office-boat op het IJsselmeer en volgende week de Hoge Veluwe. Laptop mee, personal disk inpluggen... mailen maar.

Met dank aan Erik Veldhoen, Veldhoen Facility Consultants.