Waarden en normen4 oktober 1999

„Afdwalen is afkijken”

Tom zit in groep 8. Zijn repetitie heeft hij wel geleerd, maar hij voelt zich, zoals altijd, onzeker. En hij probeert, zoals gebruikelijk, te spieken. Hoe pakt u dat aan?

VAN DER MEL
„Zo'n leerling haal ik tijdens de repetitie naar voren, naar een tafeltje onder het bord of bij mijn bureau”, zegt Sjaak van der Mel (26), leerkracht van groep 8 van de reformatorische Bogermanschool in Houten. „En ik hou ook een nagesprek. Daarin vraag ik of spieken eerlijk is en vertel ik dat-ie mijn vertrouwen heeft geschaad.”

Als het afkijken heel bar wordt, schakelt Sjaak de ouders in. „Dan vraag ik of de leerling zich thuis ook zo gedraagt en of ze 'm willen begeleiden met het huiswerk. Dat scheelt meestal wel. Ouders houden dan een vinger aan de pols.”

Meestal komt het niet zover. „Een nieuwe groep observeer ik altijd eerst. Sowieso heb ik de bankjes twee aan twee staan, zodat de leerlingen minder in de verleiding komen te spieken dan wanneer er aan beide kanten naast hen iemand zit. In het begin van het schooljaar maak ik de afspraak dat links of rechts afwijken met de blik afkijken is. Afdwalen is afkijken. Als ik ze daarop betrap, moeten ze zelf een strafpunt boven aan hun papier zetten. Meestal schrikt dat voldoende af.”

De Houtense leerkracht geeft de kinderen wel eens de gelegenheid de leerstof van tevoren even over te kijken. „Soms schrijft een leerling dan iets op de binnenkant van de hand. Als ik de blaadjes uitdeel en ik zie het, zeg ik: Volgens mij heb je je handen nog niet gewassen. Ga dat 's even doen. Dan staan ze voor het blok én voor paal. Dit jaar hebben er twee op hun hand geschreven. Nu hebben ze door dat ik het doorheb. En ík leer ze kennen.”

Foto M. Droog