P.J.S. de Jong

Petrus Josef Sietse (Piet) de Jong werd op 3 april 1915 te Apeldoorn geboren.

Na het behalen van het diploma HBS-B in 1931 studeerde hij als adelborst aan het Koninklijk Instituut voor de Marine, Willemsoord, in Den Helder.

In 1934 werd hij beëdigd tot luitenant ter zee der 3e klasse. Van 1935 tot 1947 was hij werkzaam bij de onderzeedienst van de Koninklijke Marine. Op 13 mei 1940 vertrok hij met Hr. Ms. ”0-24” naar Engeland. Gedurende de Tweede Wereldoorlog nam hij als oudste officier en vanaf medio 1944 als commandant van deze boot deel aan de gevechten. In april 1946 keerde hij met de Hr. Ms. ”0-24” terug in Nederland.

In 1947 werd hij geplaatst bij de Marinestaf van het ministerie van Marine om in 1948 adjudant van de minister van Marine te worden.

Van 1951 tot eind 1952 was De Jong commandant van Hr. Ms. Fregat De Zeeuw. Hij werd vervolgens stafofficier bij de Allied Commander-in-Chief Channel in Portsmouth, Verenigd Koninkrijk.

In 1955 werd hij benoemd tot waarnemend chef-staf van de inspecteur-generaal der marine (Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden) en tot adjudant van H.M. Koningin Juliana.

De Jong was vanaf 1958 Commandant van Hr. Ms. Onderzeebootjager De Gelderlander.

Van 25 juni 1959 tot 24 juli 1963 was De Jong staatsecretaris van Marine in het Kabinet-De Quay. Aansluitend was hij tot 5 april 1967 minister van Defensie in de Kabinetten Marijnen, Cals en Zijlstra.De Jong was van 5 april 1967 tot 6 juli 1971 minister-president, minister van Algemene Zaken, van het kabinet dat zijn naam draagt.

Van 1971 tot 1974 was hij lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal en vanaf 1972 voorzitter van de fractie van de Katholieke Volkspartij (KVP).

De Jong heeft na zijn actieve politieke loopbaan nog vele functies en commissariaten in het bedrijfsleven vervuld.