Het lynchen van twee verdwaalde Israëlische soldaten door Palestijnen in een politiebureau te Ramallah vond ik de meest aangrijpende gebeurtenis van 2000. Een der zwaar mishandelde soldaten werd uit het bovenraam gegooid en daarna aan de trekhaak van een auto door het dorp gesleept, zonder dat de Palestijnse politie of leger ingreep.
Anoniem

Er hebben zich in het jaar 2000 veel zaken afgespeeld die min of meer schokkend waren. Daarom is het moeilijk één feit (zaak) aan te wijzen. Een aantal feiten staan komen toch direct naar boven, als het gaat om het jaar 2000. Allereerst het nostalgische jaartal. De laatste paar maanden van 1999 werd het steeds erger. De grootste fantasieën werden op de jaarwisseling losgelaten. Alles is normaal verlopen. Op 13 mei de vuurwerkramp in Enschede. Als Nederlanders zijn we gewend dat dergelijke rampen zich alleen maar in het buitenland afspelen. Maar in Nederland?.....dat kan toch niet? Dus wel! We zijn wakker geschudt en we weten ook dat er meer wijken en plaatsen in Nederland zijn bij welke dit had kunnen afspelen. In de politiek was het homohuwelijk en de euthanasiewet hét politieke nieuws van het jaar 2000. Het was wereldwijd bekend dat Nederland vooropliep met deze zaken. En wat was Paars II trots. Tegen het advies van hooggeleerde heren ingaan schijnt een prestatie te wezen. De tijd zal het leren. Hét buitenlandse nieuws was de Koersk die gezonken is. Alle bemanning is omgekomen. We zijn er aan gewend, rampen horen bij Rusland. Rusland zou Rusland niet zijn als er geen rampen gebeurde. Maar ook de verkiezingen in Amerika waren spannend. Als snel kwamen we tot de conclusie: Amerika heeft een verouderd kiessysteem. Wat mij heel erg opgevallen is, is dat D66 steeds extremere dingen is gaan vertonen. Zíj zijn het grootste gevaar voor christelijke Nederland.Ik wens iedereen Gods onmisbare zegen toe in 2001.
M.J. Visscher

Het nieuws van het jaar 2000 is de vuurwerkramp in Enschede geweest.
E.J. C. Huttenga

Het was een zeer bewogen jaar. De secularisatie zette zich met grote vaart voort. De normale verhoudingen van buren, ouders/kinderen, overheid/burgers raakten steeds verder zoek. Ik smeek om Genade en Verlossing.
E.F. Baas

Het meest aangrijpende nieuws vond ik de verslaggeving over de debatten in de Tweede kamer over homohuwelijk, adoptie door homo-echtparen en euthanasiewetgeving. Met name het sfeerverhaal van P. van Olst over de sfeer in het Paarse kabinet tijdens de debatten t.o.v. personen als Van der Staay/Van der Vlies etc. vond ik diepaangrijpend. Natuurlijk, je weet dat we ver weg zijn, maar de antichristelijke machten manifesteren zich steeds driester. Nederland rekent af met God en Zijn dienst op een verfijnde, maar gruwelijke wijze. Naar aanleiding daarvan heeft met name Psalm 82 mij erg bezig gehouden tot op de dag van vandaag. Asaf bidt in die Psalm: "Sta op, o God". Dat is mijn intens verlangen. Ook in eerdere jaren mochten we na verschrikkelijke wetgevingen niet over gaan tot de orde van de dag. Maar nu zeker niet! In Psalm 74 lezen we, berijmd:"Rijs op, o God, rijs op, toon Uw gezag" en even verder: "'t Is meer dan tijd, gedenk o Hoogste Rechter wat smaad de dwaas U aandoet dag op dag". Dat moet het voortdurende gebed zijn.
W. Visser, Nunspeet

De gebeurtenissen rondom Jeruzalem tussen de Israeliers en de Palestijnen doen mij sterk denken aan 'het einde der tijden'. Het heeft er nog nooit zo gespookt als de afgelopen tijd. En als ik verder kijk naar de AIDS-epidemie in Afrika, en al die andere ellende in deze wereld, dan weet ik: het is altijd al een donkere tijd geweest, maar de gebeurtenissen volgen elkaar de laatste honderd jaar wel sneller op. Tenslotte komen mij, aan al die dingen denkend, altijd de woorden van Lukas 21:28 in de gedachten: 'Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is.' Alleen om Jezus' wil is er hoop, ook voor de toekomst!
A. Heutink, Tholen

Breuklijnen in de wereldgeschiedenis vallen niet samen met onze mooie ronde getallen. God schrijft door Christus onvoorspelbare geschiedenis. Hij bindt zich niet aan onze rekensommetjes. Wat God doet is altijd ongedacht en onverwacht. In het klein en in het groot. In de genade en in de wereld. Het getal 2000 zegt niets. Het verloop van het jaar 2000 heeft dat bevestigd. Het jaar 2000 was geen breuklijn. Ook voor dit jaar gold het woord van Salomo: "Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt. Ook rijst de zon op en de zon gaat onder. Hetgeen er geweest is, hetzelve zal er zijn. En hetgeen gedaan is, hetzelve zal er gedaan worden. Zodat er niets nieuws is onder de zon." (Prediker 1) De mens lijdt nog het meest door het lijden dat hij vreest: het viel met de verwachte computercrash gelukkig mee. Anderzijds vielen duizenden luchtkastelen voor de zoveelste maal in duigen. In het klein en in het groot. Ik heb mij trouwens altijd laten vertellen dat Jezus ongeveer 6 (of was het 4) "voor Christus" geboren is. Wat de jaartelling betreft, zitten wij er dus al eeuwen naast. We hadden dan al in 1994 of 1996 een 2000-gevoel moeten hebben. Heel vreemd trouwens, dat mensen die niet in God en Christus geloven zich door een getal 2000 zo laten hypnotiseren. Dit jaartal bestaat immers bij de gratie van de geboorte van Christus. Maar wat zegt die geboorte van Christus mensen van het jaar 2000? Zet daar een psycholoog eens op. Er zijn breuklijnen in de geschiedenis: de zondeval, de geboorte, kruisdood en opstanding van Christus. De Reformatie, de Franse Revolutie en de val van de Berlijnse Muur. Maar die vallen juist nooit samen met onze mooie ronde getallen. Wel is er, bijbels gezien, sprake van progressie, voortgang. Ook in het jaar 2000 staan wetenschap en politiek niet stil. De duivel zit ook niet stil. Dat blijkt wel uit de nieuwe wetten. Maar Gode zij dank gaat ook het werk van de Vader en de Zoon door: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk ook. De Ruiter op het witte paard gaat onverstoord op Zijn doel af: De herschepping van hemel en aarde. De definitieve breuk met het oude. Dan is alles nieuw geworden. Dat is pas echt een wereldschokkende verandering. En de vervulling van hooggespannen verwachtingen. Ook voor u?
L.W. van der Meij, Driebergen

Ik vind het moeilijk om één bepaalde gebeurtenis aan te wijzen, omdat er dit jaar, naar mijn mening, veel ernstige dingen zijn gebeurd. Bijvoorbeeld de ramp met de Concorde, de vuurwerkramp in Enschede, het ongeluk met de Koersk en de vele rellen in het Oosten, waarbij er onschuldige slachtoffers vielen (en vallen). Maar het meest aangrijpende vond ik het ongeluk in de tunnel bij Kaprun. Die mensen wilden weg, maar konden niet. Op zo'n manier de dood in gaan lijkt me vreselijk en ik kan me goed voorstellen, dat degenen die het overleefd hebben, heel erg blij zijn!
G. Heuvelman, 18, Krimpen a/d IJssel

Voor mij was het nieuws van dit jaar de vuurwerkramp in Enschede. Daarvan was ik erg onder de indruk.
Anoniem

De meest erge gebeurtenis dit jaar vond ik "de verdwijning van Maartje Pieck". Dit echter ook omdat dit in de buurt van "onze" school was. Er was op die dag ook spelletjesdag van school en overal liepen ME'ers. Later hoorden wij dat de man vlak in de buurt woonde. Dit heeft mij erg aangegrepen.
Roel van Marle, 12, Kampen

Het meest opzienbarende nieuws vond ik de vuurwerkramp in Enschede. Daar is namelijk bewezen dat het gedoogbeleid, dat in Nederland bij veel items gevoerd wordt, niet werkt. Het gedoogbeleid van de Nederlandse overheid is als het ware in een klap de lucht in gevlogen. De ramp had grote gevolgen, zowel politiek als burgelijk. De burgelijke gevolgen hebben vooral betrekking op het geestelijke leed en de matriële schade. Bij de gemeente Haarlem blijkt dat een dergelijke ramp ook politieke gevolgen heeft. Risicofactoren worden met argwaan bekeken. Een LPG tankstation in een woonwijk wordt niet langer gedoogd. Een bioscoop mag zich niet vestigen op een lokatie in de buurt van een dergelijk tankstation, terwijl de lokatie zelfs buiten de risicozone van 80 meter ligt. Het minst effectieve nieuws vind ik de acties tegen de dieselprijzen. Dat dit wat opgeleverd heeft is mij een raadsel. Bovendien heeft het nog niet eens zo veel opgeleverd. Als men de overheid wil treffen dan moet men dat doen in de schatkist. Enkele dagen stilstaan of cruciale punten als laaddepots blokkeren was effectiever geweest.
Klaas van den Bosch, Haarlem

2000 was voor mij een jaar vol barensweeën voor de komst van de Messias.
J. van Zaane, Kampen

Het jaar 2000, en wij! Een terugblik.
Wat treft u wat treft jouw, wat treft mij? Een indringende vraag, zo heel persoonlijk. Kijken we naar het afgelopen jaar, dan zou het schaamrood ons op de kaken moeten staan. U en ik leven in een land, waar totaal wordt afgerekend met God, de autonome mens maakt zelf wel uit wat goed voor hem is. Het gelijkstellen van een relatie van twee personen van hetzelfde geslacht aan die van personen van verschillende sekse is daar een voorbeeld van. Ik houd het op een relatie, omdat een huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht absoluut onbijbels is. En naar Bijbels maatstaven ook absoluut onmogelijk is. Want het huwelijk is door God ingesteld, en alleen mogelijk tussen man en vrouw. Het zijn de paradijsbloemen, waar men aan tornt, die zaken die God ons, de mens, heeft overgelaten, opdat het op aarde nog enigszins leefbaar zou zijn. De definitie van het huwelijk blijft toch, zoals dat in deze krant eerder naar voren kwam, de unieke vereniging tussen een man en een vrouw, waar leven en liefde in gemeenschap beleefd mag worden? Helaas worden liefde in onze verpauperende maatschappij niet of nauwelijks meer gevonden, of ze wordt gedefinieerd als zijnde genieten. Kijken we naar de alternatieve samenlevingsvormen, hoe moet dat dan met het toekomende geslacht? Als alleen genieten als liefde wordt bestempeld? Zal het niet een steeds meer killere en egoïstische samenleving worden? Waar ik moet doen, waar ik zelf zin in heb? "De liefde van velen zal verkouden", zei Jezus in Mattheus 24:12. We zouden door kunnen gaan, met de euthanasiewetgeving, de abortuswetgeving, de opheffing van het bordeelverbod, boeken kunnen daarover geschreven worden, kostbare tijd ermee gevuld, lees Mattheus 24 maar eens door, ook het wee over de barende en zogende vrouwen, en zet daar de abortuswetgeving maar eens naast. En dan die tekst, (:22) En zo die dagen niet verkort werden, .......enz, mag dat een geruststelling voor jouw, voor u, voor mij zijn, of...? Gelukkig mogen wij nog leven, genadetijd, nog komen er waarschuwingen! Of dacht u dat de Enschede ramp, het ongeluk met de Concorde, en wat niet alweer geen waarschuwingen waren? En wat dacht u van de oorlogen, en onlusten over de hele wereld, en de onlusten in het land Israël? Heeft het ons nog iets te zeggen?! Jawel toch zeker! God gedenke en bekere ons, ook in het jaar 2001. Vergeet ook vooral niet te bidden voor onze overheid, of God nog een wederkeer zou willen geven, we vergeten hen zo gouw.  Steun en bid ook voor hen die, op welk niveau ook in de politiek, nog naar Gods Woord wensen te handelen. En vergeet ook onze koningin, haar man, haar ouders en haar kinderen en verdere familie niet. We wensen hen, maar ook u, het allerbeste toe ook in het nieuwe jaar.
B.J. van Rijn, 21, Genemuiden

De berichtgeving vanuit Israël.
Het lynchen van twee verdwaalde Israëlische soldaten door Palestijnen in een politiebureau te Ramallah vond ik de meest aangrijpende gebeurtenis van 2000. Een der zwaar mishandelde soldaten werd uit het bovenraam gegooid en daarna aan de trekhaak van een auto door het dorp gesleept, zonder dat de Palestijnse politie of leger ingreep. Door de internationale pers werd hieraan geen of weinig aandacht gegeven. Zo'n verslag past kennelijk niet in de systematische pogingen om Israël als offensieve agressor af te schilderen. Zo zouden Israëlische soldaten 'zomaar' op onschuldige steentjesgooiende kinderen schieten. Dat zich achter die kinderen en opgehitste jongelui ook ouderen en daarachter weer sluipschutters (ook Palestijnse politieagenten..!) bevonden, wordt er in de berichtgeving telkens niet bij vermeld. Met vele voorbeelden uit te breiden. Schokkende eenzijdige berichtgeving.
E. de Graaf, Veenendaal

Enschede
Tonnie Bliek Inderdaad: óók het jaar 2000 is bijna ten einde. Nu alweer. Nog maar net zaten we in spanning wat de computers zouden doen met de 'eeuwwisseling' (die zovelen graag een jaar te vróeg wilden meemaken.....) en nu is kerst 2000 al weer verleden tijd. Vroeger zeiden alleen oudere mensen dat de tijd zo snel ging. We hebben nog even veel uren per dag als vroeger, maar nu vinden ook jongeren dit. De een zal de ramp in Enschede beschouwen als de meest opzienbarende gebeurtenis; een ander wellicht de ramp met de Concorde; een derde zal de presidentsverkiezingen in Amerika noemen; nummer vier zal komen opdraven met de overstromingen in India; de Molukse gemeenschap zal de strijd op de Molukken aandragen (is overigens meer een aaneenrijging van gebeurtenissen, in een groter verband). En dan hebben we het nog niet over weer nieuwe uitingen van zinloos geweld, voorzover ook zinvol geweld zou bestaan. Als we heel eerlijk zijn, baart een en ander niet zo'n opzien meer. Raken we aardig 'gewend' aan deze stukjes berichtgeving. Het woord immuniteit komt opdoemen. Denken we écht lang na over het lot van de treinpassagiers bij Kaprun? Staan we écht vijf (!) minuten stil bij het lot van zovelen die worden vermoord, of het nou door een regime is of door een plotseling opdoemende dwaas? Zijn we ook maar enigszins bewogen met de honderdduizenden die dakloos (zegt dit woord ons nog iets?) raken ten gevolge van een overstroming? Een acceptgiro hier, een tientje extra in de collectezak: dat vormt in de meeste gevallen ons, mijn 'mede lijden'. Je zou ook kunnen stellen, dat juist de dingen die niet meer in het nieuws verschijnen, het meeste opzien zouden moeten baren. Er zijn nog steeds miljoenen mensen die 's morgens niet weten of ze 's avonds te eten hebben; een gedeelte daarvan hééft het 's avonds ook niet. Nog steeds zijn er talloze mensen die vervolgd worden, omdat ze anders denken dan de buurman, dan de regering, dan wie dan ook. Er ís helemaal niet zo veel geleerd van de Tweede Wereldoorlog..... Maar: dit haalt de kranten of het journaal of het radionieuws inderdaad niet meer. Het is 'gewoon' geworden. Al is het voor de meesten van ons 'gelukkig' ver weg. Parijs (de Concorde) 'leeft' dan meer, omdat het relatief in de buurt is. 'Enschede" kwam erg dichtbij. En uiteraard zullen velen direct denken aan het overlijden, al of niet plotseling, van vader, van dochter, van broer. Terecht. Helemaal terecht. Sterker nog: was er maar méér ruimte voor het verwerken van verdriet...... ("Het is beter te gaan in het sterfhuis dan in het huis van de maaltijd, want in hetzelve is het einde van alle mensen, en de levende legt het in zijn hart." - Prediker) Maar dan nog even terug naar de dingen die het nieuws niet meer of alleen maar in de kleine berichtjes halen. Er worden miljarden besteed aan een ruimteschild. Een presidentsverkiezing mag 'ongeveer hetzelfde' kosten. Wat kan er veel goeds met die bedragen gebeuren..... Daarvan zijn toch hele gebieden vruchtbaar te maken? Daarvan zijn toch mensen te onderhouden? Laat niemand nu roepen, dat dit naïef gedacht is; dat toont namelijk alleen maar te meer, dat we aan al deze toestanden 'gewend' raken. Niet dat ik een ook maar enigszins uitgewerkt plan heb, maar toch...... En nu nog naar onszelf kijken: laten we het eigen bestedingspatroon nog eens nalopen. En niet alleen maar naar Amerika of anderen wijzen. Laten we niet alleen onze dágen tellen. Laten we vooral ook onze (voor velen ongekende) zégeningen tellen. En God op de knieën danken; wat dat betreft wordt ook de Heere maar 'karig bedeeld'. Laten we ook af en toe onze cénten tellen; maar dan om te kijken of er nog iets overschiet voor de naaste, hoe ver weg of dichtbij ook. En laten we tenslotte op onze pássen tellen; om niet klakkeloos te aanvaarden wat 'gewoon' wordt geacht.
R.P. Pors, 32, Ridderkerk