Bescheidenheid gewenst

Naar aanleiding van de Oostenrijkse coalitie met FPÖ wil ik hierbij graag het volgende opmerken.

Laat het duidelijk zijn dat ik geen enkele sympathie koester voor een bedekt nazisme, daar hebben we in de oorlogsjaren te veel ellende van ondervonden. Toch meen ik dat Europa en met name Nederland een zekere bescheidenheid niet zou misstaan, als we zien hoe ook in Nederland de doodscultuur ons vaderland stormenderhand inneemt. Dit naar het aloude spreekwoord: Jan wiedt graag in buurmans tuin, terwijl hij in zijn eigen tuin het onkruid maar laat groeien.

Wim Kok sprak over de Europese waarden en normen, maar waar zijn die in Nederland te vinden? In de abortusklinieken misschien? Vele ouderen durven zich bijna niet meer te laten opnemen in een ziekenhuis, angstig dat ze door menselijk ingrijpen misschien een vroegtijdige dood moeten sterven. En als de overheid de doodscultuur niet verder opjaagt, dan doet de discriminatie dit wel, waar de overheid totaal geen greep meer opheeft –hulde voor onze politiemensen, maar die moeten de kleine criminaliteit laten schieten om de grotere te lijf te gaan–, en daar staan we dan als onbeschermde burgers.

We horen nu al de voorzichtige opmerkingen dat het beter zou zijn de gehandicapte kinderen in de moederschoot te doden – of anders maar buiten de moederschoot. Als de tijd zich zo voortzet, dan durft een jonge moeder niet meer met haar gehandicapt kindje in een wandelwagentje zich buiten de deur te begeven, om in deze verharde maatschappij niet met allerlei verwijten overladen te worden met de eventuele opmerking: Dat was toch niet nodig geweest? Stond dit ook niet in het program van Hitler vermeld?

De hedendaagse welvaart dreigt ons de ogen te sluiten voor de levensgevaarlijke situaties. Wat zijn dan die hedendaagse kopstukken die de Heere niet vrezen nameloos arm. Die zijn met ons als land en volk blinder dan een mol.

D. Wilgenburg
Belgiëlaan 11
2034 AV Haarlem