Wedloop in politieke correctheid

Het heeft iets moois en ontroerends, die Europa-brede verontwaardiging om het mogelijk aantreden van een Oostenrijkse regering met daarin de FPÖ van Jörg Haider. De man ís een platte populist, die zijn voordeel haalt uit de sleet die op de traditionele Oostenrijkse politiek zit. Een windhaan die straffe uitspraken doet en die dan later weer herroept. Een door xenofobie aangetast sujet.

Maar is dat voldoende om rond de man en zijn partij nu al zoveel heisa te verkopen? Van één indruk kun je niet ontdoen. Nogal wat politici pogen van de gelegenheid gebruik te maken om hun eigen blazoen op te poetsen. Er is rond het geval-Haider een opbod in politieke correctheid aan de gang. In Den Haag gingen zelfs stemmen op om koningin Beatrix haar jaarlijkse skivakantie in „het land van Haider” te ontzeggen. Gelukkig was er premier Kok, met de melding dat je een coalitie alleen op haar programma en op haar politieke merites kunt beoordelen.

Want daar draait het uiteraard om. Iedereen heeft het recht om het uiterst-rechtse of conservatieve ideeëngoed, met daarin centraal de afkeer voor de immigratie en voor de opdringende multiculturele samenleving, abject te vinden.

Een terugkeer naar de „gesloten samenleving” zoals uiterst-rechts het voorstaat, berust overigens op de verkeerde premisse dat er ooit een idyllische, ”volkse” samenleving heeft bestaan.

En als er nu in Europa één land is waarvan de bevolking uit een sudderende meltingpot is voortgekomen, dan wel Oostenrijk. Maar dat alles maakt van het propageren van verzet tegen immigratie en van een achterhaald, imaginair mens- en wereldbeeld in zijn geheel, nog geen delict. Of mogen ook dwaze politieke ideeën niet meer geuit worden?

Dat er protest is tegen coalitiegesprekken met de FPÖ, is normaal en goed. Dat Europese politici aan overdrijving doen, en lijken te suggereren dat de dag na Haiders aantreden het concentratiekamp van Mauthausen weer zal openen, doet meer kwaad dan goed. Door meteen heel Oostenrijk in het beklaagdenbankje te zetten, bevestigen Europese politici Haider in een rol van Karinthische Uilenspiegel.