Buren herdenkt trouwdag
Willem van Oranje

Tijdens de bijeenkomst, die om half twee begint, voeren de schrijfster Thera Coppens, prof. dr. S. Groenveld en drs. L. J. van der Klooster, vice-voorzitter van de Vereniging Oranje-Nassau het woord. Groenveld beschrijft de tijd waarin Willem en Anna in het huwelijk traden. Van der Klooster schildert de plechtigheid zelf.

De trouwpartij van Willem van Oranje en Anna van Buren zou nu het huwelijk van het jaar worden genoemd. Voor de inzegening kwamen niet alleen de families van het bruidspaar maar ook de bisschop van Keulen naar Buren. De gasten voerden in hun kielzog behoorlijke gevolgen mee, zodat de historische vereniging denkt dat de bevolking van Buren ten tijde van de bruiloft verdubbelde.

Ten tijde van het huwelijk was Willem nog rooms-katholiek. Die voorwaarde had keizer Karel V gesteld in 1544. Toen kreeg de 11-jarige graaf Willem van Nassau-Dillenburg de erfenis van zijn neef René van Chalon. Willem was door zijn ouders Luthers opgevoed. Karel V wilde geen protestants vorst in het prinsdom Orange of in de Nederlanden. Tijdens lange onderhandelingen gaven de ouders van Willem de Rijke en Juliana van Stolberg toe. Zijn vader brengt Willem naar de Nederlanden waar Karel V ervoor zorgt dat Willem een rooms-katholieke opvoeding krijgt.

Aan het huwelijk met Anna van Buren zijn bijna drie jaar van onderhandelingen voorafgegaan. In september 1548 uitte Maximiliaan van Egmond de wens dat zijn enige dochter en erfgename trouwt met Willem van Oranje. Hoewel het een verstandshuwelijk was, gold de eerste echtverbintenis van de Vader des Vaderlands als gelukkig. In zijn brieven aan haar noemde hij haar liefkozend „petite Tanneque”.

Anna's erfenis van zowel vaders- als moederszijde zorgde ervoor dat Willem na zijn huwelijk een van de aanzienlijkste en rijkste edellieden van de Nederlanden wordt. Dankzij Anna voeren Nederlandse koningen en koninginnen titels als graaf van Buren, baron van de stad Grave, IJsselstein, Cranendonk en heer van St. Maartensdijk.

In Buren heeft het paar zich na de bruiloft niet meer vertoond. Het leidde een uitbundig en vorstelijk leven aan het Nassause hof in Brussel en het kasteel van Breda. Van de vier vrouwen van Willem is Anna de enige die hem zowel op politiek als militaire gebied carrière ziet maken.

Het huwelijk van Willem en Anna heeft nog geen zeven jaar geduurd. Op 24 maart 1558 overleed de pas 25-jarige Anna aan een onbekende ziekte. Haar echtgenoot raakte in een shock door haar overlijden. „Haar dood veroorzaakte bij mij zulk een radeloosheid en onuitsprekelijke smart, dat ik een hevige koortsaanval kreeg, gepaard gaande met zenuwtrekkingen”, zo schreef Willem kort naar haar overlijden.

Anna en Willem kregen drie kinderen. Een zoon, Philips Willem, en twee dochters, die allebei de naam Maria kregen. De eerste Maria overleed toen zij een of twee jaar oud was. Bij haar is Anna in de Grote Kerk van Breda begraven.