Opwekking

Tot opwekking van alle gelovigen zij het volgende gezegd: hun zaligheid staat wel vast, maar eer zij die bezitten is veel moeite en arbeid nodig. De duivel en duizend kunstenmakers weten de zondaar in zijn zonden ongevoelig te houden en hem te strelen met Gods barmhartigheid. Maar een kind van God probeert hij in het strijden tegen de zonden te verflauwen en in te fluisteren dat zijn zaligheid toch zeker is en dat zij nooit uit de genade kunnen vallen. Zij moeten altijd bedenken dat de rechtvaardige wel zalig wordt, doch nauwelijks.
Laat ons dan met een heilige bekommering waken en staan als op een wachttoren. „Zo nemen de geweldigers het koninkrijk der hemelen met geweld”, Matthéüs 11:12. O, gij zwakgelovigen, wanneer u hoort dat de rechtvaardige nauwelijks zalig wordt, bezwijkt en verflauwt niet in uw gemoed. Toch is uw overwinning zeker en uw loon groot. Moet u hier zuchten en droevig zijn op deze aarde, geef de moed niet op. Wordt u hier van allen gehaat en veracht, bezwijkt niet geliefden, hier zijn wij maar vreemdelingen en bijwoners. Zeker en wellicht spoedig zullen wij komen in het huis van onze Vader. Daar zullen al de tranen van onze ogen afgewassen worden. Hier schrikken wij als wij onze vijanden zien die ons met listen en geweld omringen en roepen in onze benauwdheid uit: „O Heere wat zullen wij doen?” Dan geeft God ons dikwijls geopende ogen van het verstand en laat ons dan zien dat Hij met ons is. En wie zal dan tegen ons zijn?

David Knibbe, pred. te Leiden
(Het oordeel Gods, 1682)