Kerkelijk Leven

Gezamenlijk transport HOE en Stichting Macedonië terug

Ruimte voor het Evangelie

Door K. van der Zwaag
BARNEVELD – Milosevic geeft ons tenminste nog gelegenheid om te evangeliseren in Kosovo. Wat zal ervan komen als een ander aan het bewind is, als de islam via de Albanezen mogelijk vaste voet aan de grond krijgt? De Albanezen, dat zijn de terroristen. Dat vindt de Montenegrijnse predikant Simo Ralevic, die in Kosovo verblijft en gisteren nog contact had met een bestuurslid van Stichting Macedonië, J. Talen.

Deze week keerde het eerste gecombineerde hulptransport van Stichting Macedonië en stichting Hulp Oost-Europa (HOE) terug uit Servië. De vrachtwagen, waarin ongeveer 18 ton hulpgoederen vervoerd werd, moest 27 uur wachten voor de grens tussen Servië en Hongarije. Chauffeur Jan Kooiker beschouwde het als een gebedsverhoring toen opeens via de fax de benodigde toestemming binnenkwam om onder meer melkpoeder het land binnen te brengen. „Dan zie je dat de mens wikt, maar God beschikt. We hadden al het mogelijke gedaan en we waren echt aan het eind van ons kunnen.”

Lichtje branden
Het blijft spannen rond Kosovo. Dat hebben Kooiker en zijn mederijder, een Hongaarse chauffeur in dienst van een Nederlands transportbedrijf, ondervonden. Ze kwamen vorige week vrijdag in Vrnjacka Banja, ongeveer 60 kilometer bij Kosovo vandaan. In deze plaats, waar ds. Dragisca Armus staat, bevinden zich veel vluchtelingen uit Kosovo. Afgelopen zaterdag kreeg het tweetal een telefoontje uit Nederland dat ze zo snel mogelijk hun lading moesten lossen vanwege het aflopen van het ultimatum.

„Toen begon er bij ons een lampje te branden”, zegt Jan Kooiker. „In het gebied zelf waren mensen niet ongerust. We zagen wel veel militairen en politieagenten. Ds. Armus was ervan overtuigd dat er geen bijzondere dingen zouden gebeuren. Hij was er erg gerust onder.”

Taal
Het voordeel van een Hongaarse meerijder is dat hij de taal machtig is, wat vooral goed uitkwam aan de grens. De vluchtelingen zelf heeft hij niet gezien, omdat de vrachtwagen er alleen was om te lossen. „Het enthousiasme waarop dit laatste gebeurde was hartverwarmend. Vijf à zes mensen droegen een pallet van ruim 1000 kilo naar de loods. Als je zag hoe ze dat deden en welke taal ze daarbij gebruikten, echt, dat was indrukwekkend. Dat stemt tot grote dankbaarheid, al is het voor die mensen maar een druppel op de gloeiende plaat.”

Het transport is een gezamenlijke actie van HOE en Macedonië. Het initiatief ging uit van HOE, waarop stichting Macedonië, die aanzienlijk kleiner is, positief inhaakte. HOE-bestuurslid A. Mulder zegt dat dit transport een incidentele actie is geweest. „Ik ben echt blij dat dit mogelijk is geweest.”

Bemiddeling
Het is de bedoeling dat volgende maand opnieuw een transport zal vertrekken. Het transport van deze week had overigens al in oktober moeten plaatsvinden, maar vanwege voortdurende visumproblemen ging het pas vorige week door. Uiteindelijk lukte het na bemiddeling via het Internationale Rode Kruis.

Stichting Macedonië opereert weliswaar in hetzelfde gebied als HOE, maar richt zich nagenoeg uitsluitend op het werk van de baptistenpredikant Simo Ralevic. Deze predikant wordt gesteund in diens verspreiden van reformatorische lectuur. In het transport van vorige week was geen literatuur aanwezig. Stichting Macedonië laat de literatuur nu in Servië drukken, wat goedkoper is en efficiënter.

Open deur
Het werk van ds. Ralevic is alleen maar meer geworden, constateert Taleman. Zolang hij een open deur vindt voor zijn werk in Kosovo maakt hij er dankbaar gebruik van. Volgens Taleman heeft ds. Ralevic een andere kijk op het Kosovo-gebeuren dan wat er in de westerse pers staat.

„De predikant maakt mee dat veel Albanezen lastig worden gevallen of zelfs vermoord door een harde kern van Albanezen die inwoners bedreigen wanneer ze niet actief meedoen met het verzet tegen de Serven. Pas zijn er drie kinderen doodgeschoten op de school waarop een dochter van ds. Ralevic zat. Dat geeft toch een grote druk. De vrouw van ds. Ralevic is ook ziekelijk, mede door de spanning.”

Onlangs was de predikant bij kennissen buiten Kosovo en sliep hij voor het eerst weer rustig zonder schoten in de nacht. Het land leeft voortdurend onder grote druk. „Insiders zijn niet voor niets bang voor een tweede Vietnam.”