In het spoor van de wijzen

De groep volgt de route die Jim Jennings heeft uitgestippeld. Jennings is een Amerikaanse archeoloog die zijn leven lang werkzaam is geweest in het Midden-Oosten. Hij meent de oorspronkelijke route van de wijzen te hebben gereconstrueerd. Van Zuid-Irak, waar zich het koninklijk paleis bevond, via een oude karavaanroute naar het huidige Syrië, vervolgens naar Jarash, een Romeinse stad in Jordanië, waar de wijzen ter hoogte van de huidige Allenby-brug de Jordaan naar Palestina hebben overgestoken.

Voedselboycot
De Amerikaanse initiatiefnemers hopen dat dit avontuur de westerse aandacht zal vestigen op een van de ergste problemen van het Midden-Oosten: de ondervoede en van honger stervende kinderen in Irak. Ondanks alle media-aandacht voor dat land en voor de voedselboycot zouden de meeste Amerikanen geen weet hebben van de omstandigheden in Irak. „Het is ver van hun bed en het zijn toch maar moslims”, citeert hij een veelgehoorde uitspraak.

Daarom wil de pelgrimskaravaan in eerste instantie, liefst onder het toeziend oog van camera's, medische en humanitaire hulp brengen. Daarnaast hopen de organisatoren een educatieve functie te vervullen. Jennings ideaal is om via de reis scholieren en andere Amerikanen van geschiedenislessen te voorzien. Daarbij wil hij vooral aandacht aan het Oosterse christendom besteden.

Westerse christenen kunnen zich volgens hem geen goed beeld vormen van het leven van de christenen in het Midden-Oosten. „Maar in het centrum van Bagdad staan prachtige kerken. De christenen belijden er hun geloof niet veel anders dan in Europa of de Verenigde Staten”. Als het duidelijk wordt dat niet „slechts moslims” maar ook christenen slachtoffer worden van eventuele bombardementen op Bagdad, is volgens Jennings de eerste stap op de weg naar wereldvrede gezet.

Doorreislanden
Er zijn honderden aanmeldingen van belangstellenden binnen. De meesten zullen maar een klein stuk van de route doen. De vaste ploeg van twaalf personen bestaat uit mensen met ruime ervaring in zware wandeltochten.

Ook in de doorreislanden is met enthousiasme op het initiatief gereageerd. Ondanks het Amerikaanse karakter van de tocht verlopen zelfs in Syrië en Irak de visaprocedures opmerkelijk voorspoedig. Grenswachten zijn al ingelicht niet moeilijk te doen als er opeens een kudde kamelen met westerse types opdoemt. Geheel in de geest van de wijzen, menen de initiatiefnemers. Want „vrede en verdraagzaamheid”, daar is het immers allemaal om begonnen.