Contact met Geref. Bond over kerkelijke eenheid gestopt

CGK breken gesprek met
Ned. gereformeerden af

Vanwege het standpunt van de GB inzake het SoW-proces lijkt „overeenstemming op het gebied van de ecclesiologie verder weg te zijn dan eerder het geval was”. De CGK willen nog wel contact met de NGK onderhouden, maar achten het niet zinvol meer deputaten kerkelijke eenheid nieuwe opdrachten tot samensprekingen met de NGK te geven. De synode stelde in haar overweging van het besluit dat de beslissing van de Landelijke Vergadering (LV) van de NGK inzake de openstelling van het diakenambt voor de vrouw een belemmering blijft op de weg naar eenheid. Het gesprek over de relatie tussen Schrift en confessie is „onbevredigend” geweest en heeft geen overeenstemming bereikt. Voortzetting van het gesprek over de relatie tussen Schrift en confessie lijkt zelfs „uiterst moeilijk” te zijn. Er is ook onvoldoende basis geweest om met de NG-commissie door te spreken over de gebleven verschillen ten aanzien van de toe-eigening des heils. Ook voor een verder gesprek over de bezwaren die gerezen zijn met betrekking tot het Akkoord voor Kerkelijk Samenleven (AKS) bij de NGK zijn er „thans geen perspectieven”.

„Weinig geestelijk”
Ouderling D. Koole deed voorafgaande aan de stemming nog een poging om de vergadering te bezweren het besluitvoorstel van de commissie niet te aanvaarden. Hij zag het voorstel als „weinig geestelijk”, „te menselijk”, en vroeg zich af of „het, met eerbied gesproken, het keurmerk van de Heilige Geest kan dragen”. Het ontbreekt volgens hem aan de wil om elkaar te zoeken. Moderamenlid ds. J. Plantinga sommeerde Koole daarop de Geest niet voor het eigen standpunt te annexeren, waarop de Haagse ouderling reageerde dat hij zijn bewering vragenderwijs formuleerde.

Ds. J. Groenleer, samen met Koole en dr. G. C. den Hertog voorstander van blijvende samensprekingen met de NGK, vond het voorstel van de commissie te vrijblijvend. „Ik mis de spanning en de worsteling om elkaar vast te houden”. Ds. J. Westerink, voorzitter deputaten kerkelijke eenheid, had grote moeite met de opmerking dat het de deputaten aan de wil tot gesprek zou ontbreken. „Op deze wijze gaan we niet met elkaar om. Deputaten zijn uit de breedte van de kerk samengesteld en hebben samen geworsteld en gezocht naar een weg, maar moesten constateren dat de voorstellen van onze kant steeds terughoudender waren en dat beide kerken steeds verder uit elkaar groeiden”.

Ds. W. Smouter, lid van de commissie samenspreking van de Landelijke Vergadering (LV) van de NGK, reageerde verbaasd na de uitslag van de stemming, een uitslag die hij niet had verwacht. Hij vond het teleurstellend dat meer dan 25 jaar samensprekingen nu tot een einde zijn gekomen, ondanks de „grote woorden” van de CGK om kerkelijke eenheid te zoeken. Hij merkte op dat in het besluitvoorstel totaal niet gerept is over een verschil inzake Schrift en belijdenis, maar dat de zaak toegespitst is op de toe-eigening van het heil, waarover binnen de CGK volgens hem ook verschil van mening heerst.

Hij vindt het bovendien „buitengewoon riskant” om de zaak kerkordelijk toe te spitsen op de vrouw in het ambt, temeer daar het een illusie is dat de CGK van deze problematiek verschoond blijft. „Als de synode deze week anders zou beslissen, dan hebben ze over wat vandaag gebeurt heel wat uit te leggen”.

Preses ds. J. Westerink sprak overigens aan het slot van de behandeling van het agendapunt aan het adres van de twee afgevaardigden van de NGK, ds. Smouter en ds. P. J. H. Krol, de wens uit dat zij het besluit van de synode niet zouden beschouwen als „een doorknippen van een draad maar als een krachtig appèl aan hun eigen kerken”. Het besluit van de NGK om vrouwen toe te laten tot het diakenambt heeft de zogeheten samenwerkingsgemeenten van CGK en NGK onder spanning gezet, aldus een besluitvoorstel dat mogelijk deze week aan de orde komt. De CGK worden er daarin op gewezen dat een nauwere vorm van samenleven met een Nederlands gereformeerde kerk die vrouwelijke diakenen kent, op gespannen voet staat met in de CGK geldende kerkorde en de besluiten van de meerdere kerkelijke vergaderingen.

Gereformeerde Bond
De synode nam met algemene stemmen het voorstel aan om niet meer met het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond (GB) te spreken over het zoeken naar kerkelijke eenheid. Breekpunt is dat de GB in de verenigde kerk „op z'n post wil blijven”. Deputaten zullen wel nauwlettend de ontwikkelingen in het SoW-proces volgen en adequaat reageren op signalen die perspectief zouden kunnen bieden op mogelijkheden van eenheid van gereformeerde belijders. Met het hoofdbestuur van de GB wordt wel contact onderhouden als het gaat om „het uitdragen van het bijbels gereformeerde gedachtegoed in ons land”.

Zo negatief als de synode dacht over de relatie met de NGK en de GB, zo positief stond de synode achter verdergaande contacten met de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) (GKV). De deputaten kerkelijke eenheid hadden bij hun samensprekingen met de GKV vorderingen gemaakt. De synode was van oordeel dat er ten aanzien van de toe-eigening des heils, de visie op de tweeërlei kinderen van God, de verhouding Woord en Geest en de gemeentebeschouwing overeenstemming is bereikt. De gedane suggesties van de kant van de GKV met betrekking tot een eventuele federatie van kerken verdienden volgens de synode verder onderzoek.

|