Voor China en Sudan
breekt nu oogsttijd aan

De nadruk bij Open Doors ligt op het sturen van bijbels. Azië-medewerker Johnny Li vertelde zaterdag over zijn lievelingsproject: de Chinese kinderbijbel. In 1991 kreeg hij een droom om de Chinese kinderen een kinderbijbel te geven. Er zijn nu 1 miljoen exemplaren gedrukt, maar er leven 500 miljoen kinderen in China. Er is nog zo veel tekort, zo was de boodschap van Li.

Het voormalige bendelid sprak van een geweldige groei van de christelijke kerk in China. Dertig jaar lang was het land geheel gesloten, maar ondertussen groeide het aantal christenen van 1 miljoen (toen de communisten de macht overnamen) tot 30 miljoen. De laatste twintig jaar kwamen er nog eens minimaal 40 miljoen bij, zodat het totaalaantal christenen ligt op 70 miljoen. Zeventig procent van de christenen heeft echter nog geen eigen Bijbel, 75 procent van alle Chinezen moet het zonder het Woord van God doen.

Johnny Li noemde verschillende getuigenissen van christenen die terechtgesteld werden of in extreem moeilijke omstandigheden verkeren. Het christendom is echter springlevend en de Bijbel werkt nog even sterk als 2000 jaar geleden. Ook in gebieden van overstromingen zijn christenen vol hoop en proberen zij zelfs nog geld bij elkaar te halen voor andere christenen die ook getroffen zijn door de natuurrampen. Christenen geven zelfs extra bloed, om met het geld dat zij daarmee verdienen de treinreis te kunnen betalen naar gebieden waar ze kunnen evangeliseren.

Sudan
Elias Githuka, directeur van het Open Doors in Kenia, sprak over de zorgelijke situatie in Zuid-Sudan. Talloze problemen passeerden daarbij de revue, zoals slavernij, verbanning van christenen, het in brand steken van dorpen, arrestaties, wrede martelingen van de kant van de rebellen. Het land is door de slechte infrastructuur moeilijk bereikbaar. Landingsbanen voor vliegtuigen zijn of te smal of te kort, op de weg dreigen hinderlagen, voertuigen raken vast in plotseling zwellende rivieren, christenen worden, onder dreiging van terechtstelling, gedwongen Jezus af te zweren en de islam aan te nemen. „Dat gebeurt bij onze broeders en zusters, of ze nu man of vrouw zijn. De geest van de islam is die van de antichrist. Het is de geest die zich keert tegen Christus, maar één ding is bemoedigend: God zal Zijn kerk bouwen en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen”.

Zuid-Sudan is wel eens „de achtertuin van de duivel” genoemd. Daar was Githuka het niet mee eens. „De tijd is rijp om de oogst binnen te halen. De grond is rijp gemaakt en de oogst wacht”. Ook Sudan heeft nog een tekort aan bijbels. Er worden 118 talen gesproken, terwijl er slechts in acht talen een volledige Bijbel is en in tien talen een Nieuw Testament. Wel doet Open Doors aan voedselhulp, hoewel de prioriteit ligt bij geestelijke hulp in de vorm van lectuur. Er is vanuit Kenia al 36 ton voedsel gebracht.

Wim den Hartog, die een tijdlang gevangen zat in Saudi-Arabië op beschuldiging van evangelisatie, gaf een getuigenis van zijn verblijf in een isoleercel. Hij toonde zich dankbaar voor wat er gebeurd was, omdat het een aanleiding was voor veel mensen om te bidden voor christenen die geen vrijheid hebben. Saudi-Arabië is de bakermat van de islam, maar de veranderingen zouden daar wel eens kunnen beginnen, zo was de verwachting van Den Hartog.