Rabbijn Bitoun verdedigt verkondiging van het Evangelie
„Joden hebben geen slecht
maar goed nieuws nodig”Van onze kerkredactie
DALFSEN – Mogen we de joden het Evangelie verkondigen? Ja, antwoordde rabbijn Claude Bitoun. „We moeten zelfs!” „Amen”, antwoordden velen in de zaal instemmend. De fout die we vaak maken, vervolgde de rabbijn uit Nice, is dat we wel het slechte nieuws, maar niet het goede vertellen. „Het goede nieuws is een kracht Gods tot zaligheid. Zulk nieuws brengen wij, laten anderen maar het slechte nieuws uitdragen”. Tijdens de Europese Messiasbelijdende Joodse Conferentie, die van donderdag tot zondag in Dalfsen plaatsheeft, konden de ruim vijfhonderd deelnemers vragen inleveren. Uit de forumbespreking van gistermiddag bleek dat Messiasbelijdenden en andere geïnteresseerden met veel praktische vragen liepen over onder andere de verhouding jodendom en christendom. Moeten Messiasbelijdende joden behalve de sabbat ook de zondag als de dag van Jezus' opstanding vieren? Voor mij is Jezus elke dag opgestaan, antwoordde Avi Mizrachi, directeur van een missionair centrum in Tel Aviv. „Desondanks blijft de sabbat erg bijzonder. Kom naar Israël en u zult zien dat de sabbat deel uitmaakt van de joodse cultuur”, adviseerde hij. Moeten de gelovigen uit de heidenen de sabbat en joodse feesten gaan vieren? Leviticus 23 somt alle feesten op, niet die van de joden en Israël, maar de feesten van God, reageerde rabbijn Judah Hungerman, stichter van een groot aantal Messiaanse organisaties in de Verenigde Staten. „Het is een geschenk van God dat hij die speciale dagen met ons wil delen. Joden en niet-joodse gelovigen zullen samen delen wat God toebehoort”. Gedekt hoofd
Mogen mannen, in het licht van 1 Korinthe 11:4, in het openbaar met gedekt hoofd bidden? Als ik het Grieks goed begrijp, stelde rabbijn David Levine, wordt deze tekst vaak verkeerd vertaald. Niet toegestaan is het bidden en profeteren met iets dat “vanaf het hoofd” hangt, legde hij uit. Maar de Schrift verbiedt niet te bidden met iets op het hoofd. Een sluier is dus niet gepast, een keppel mag wel, concludeerde de rabbijn, die actief is in het stichten van nieuwe Messiasbelijdende gemeenten in de Verenigde Staten en de voormalige Sovjet-Unie. Is de besnijdenis nog steeds nodig en kwam de kinderdoop in plaats van de besnijdenis? Als joden delen we in het eeuwige verbond met Abraham, antwoordde rabbijn Mizrachi. „De besnijdenis hoort bij de joodse cultuur, die we echter nooit mogen opleggen aan niet-joden”. Paulus keerde zich in de brief aan de Galaten alleen tegen een wettische opvatting van de besnijdenis, voegde rabbijn Hungerman toe. „Ik heb mijn zoon laten besnijden, maar deed dat omdat ik God liefheb in de Messias en niet als voorwaarde voor de verlossing”. Kinderdoop
De Engelse rabbijn Phillip Sharp stelde de gedachte dat de (kinder)doop in plaats van de besnijdenis gekomen is onder kritiek. „De besnijdenis is een teken van het eeuwige verbond met Abrham. Een kind kan niet het besluit nemen om tot God te komen”. De doop als zegel van het geloof heeft daarom voor een kind geen betekenis, is zijn overtuiging. Rabbijn L. S. Erwteman zag achter de overtuiging van de doop in plaats van de besnijdenis de gedachte dat de kerk de plaats van Israël heeft ingenomen. Wat is de betekenis van het Messiaanse jodendom? Rabbijn Levine: „De Messiasbelijdende apostelen brachten het goede nieuws naar de volkeren. Verder, en dit zeg ik met een beetje humor, waren de Messiasbelijdenden de eersten die door de Geest in tongen spraken. Pinksterkringen hebben tongentaal dus aan hen te danken”. Het antwoord van Rabbijn Sharp: „De zaligheid is uit de joden”. | 