„Kerk moet jongeren direct bij
gemeenteleven betrekken”

Deze oproep deed J. A. Baaijens zaterdagavond tijdens een jongerenavond van het district west van de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten (JBGG). In het kerkgebouw van de geformeerde gemeente van Moerkapelle hielden de godsdienstdocent uit Kapelle-Biezelinge en J. W. N. van Dooijeweert uit Velp een inleiding over het thema “Gemeente-zijn”.

Wat is onze reactie, zo vroeg Baaijens de 200 jongeren, op de tijdgeest die ook onze kerken binnensluipt? De leiding in de kerk onderschat soms de kloof tussen het flitsende computertijdperk, waarin jongeren surfen op Internet, en de lange preken die zij 's zondags in de kerk horen. Zo glipt de jeugd de kerk uit handen”.

Sfeer
„Sommige mensen”, stelde de docent godsdienst aan het Calvijn College in Goes, „proberen door mooie kerken en dure orgels een sfeer te scheppen waarmee ze jongeren in de kerk willen houden. Fotoboeken over vroeger horen daar ook bij. Maar daar geeft de jeugd niet om. Zij geeft ook weinig meer om de vermaningen van ambtsdragers die nooit spreken over hun geestelijk leven”.

In zijn werk als godsdienstleraar maakt Baaijens intensief kennis met de leefwereld van jongeren. „Iedereen stemde in met de analyse in mijn boekje “Ontwaakt”, maar de kerken zijn bang voor de oplossingen die ik aandraag. Ze denken dat jongeren er bijvoorbeeld mee in de richting van de evangelische beweging gaan. Met een dergelijke angst verlies je het zeker”, was de overtuiging van Baaijens.

Zelf ziet hij als een oplossing voor het probleem van kerkverlating, dat gemeenten zo veel mogelijk jongeren direct bij het gemeenteleven betrekken. „Bijvoorbeeld in kleine (bijbelstudie)groepjes. Waar twee of drie in Mijn Naam zijn vergaderd, belooft de Heere, daar ben Ik in het midden. Als iemand in een klein groepje vertelt over de Heere, zal dat overslaan op de anderen”.

De Zeeuwse docent wilde zich niet te veel bezighouden met leerstellige zaken. „De dogmatiek vergelijk ik met de balken van een kerkgebouw. Ze zijn nodig, maar met alleen balken blijft het tochtig in de kerk. De ethiek is de aankleding waardoor mensen zich in de kerk thuisvoelen”.

Voordelen
In zijn inleiding over “Gemeente en evangelisatie” benadrukte J. W. N. van Dooijeweert „de voordelen om bij een gemeente te horen. Kijk zondag in de kerk om je heen, die gemeente is van Jezus Christus. Te midden van een wereld die kookt en bruist, zijn je de woorden Gods toebetrouwd, zo hield hij de jongeren voor. „Daarin staat wie God voor jou en de hele wereld wil zijn. Sputter niet tegen met: Maar, je moet bekeerd en wedergeboren zijn. Dat is helemaal waar, maar laat Gods genadeboodschap ook eens op je afkomen, bijt je erin vast”.

Evangelisatie betekent niet mensen warm maken voor de kerk, zei de ouderling van de gereformeerde gemeente te Arnhem, maar hen in aanraking brengen met het Evangelie. „Jullie horen verkondigers te zijn van de goede boodschap. Durf je tegen een onkerkelijke collega wel eens te zeggen hoe lief God de wereld had, zodat Hij Zijn Zoon zond?” Van Dooijeweert ziet de tijd liever als voorchristelijk dan als postchristelijk. „Het zou me niet verbazen als jullie de dag van de wederkomst meemaakten. Spreek je daarover op de vereniging?

Weinig bekeringen
Een vraagsteller noemde als grote probleem dat „de preken te moeilijk zijn. Ze bereiken ons niet, ze slaan niet aan”. Baaijens ziet een nauw verband tussen moeilijke preken en weinig bekeringen in een gemeente. „Je zou het met statistieken kunnen bijhouden. Velen noemen een preek zuiver als ze de oude bewoordingen horen en als Gods volk wordt benoemd. Maar als jij als jongere de preek niet kunt toepassen, als ze je niet in je eigen belevingswereld aanspreekt, zal je belangstelling niet worden gewekt”.

Van Dooijeweert voegde hieraan toe dat hij in kerkelijk Nederland „ontzaglijk veel kritiek” hoort. „Ik mis helaas het met elkaar in de schuld komen. Wanneer we als rechteloze preken en luisteren, zal God genade bewijzen”.