Groei evangelische
beweging stokt

Radder presenteert in het Bulletin een overzicht van zogeheten ”megagemeenten”. Dat zijn gemeenten met meer dan 500 leden, dat wil zeggen, gedoopte leden met hun gezinnen, plus vaste bezoekers. Fier aan de top staat de Maranatha-pinksterkerk in Amsterdam met 2735 leden per eind vorig jaar, tegen 2000 in 1999. De vrije evangelische gemeente in Oldebroek groeide in deze periode van 1720 naar 2000 leden. De vrije baptistengemeente te Drachten van ds. O. Bottenbley telt nu 1900 leden, tegen 70 eind 1989. Sterke groeiers zijn verder de evangelische kerk De Ark in Lelystad met 950 leden en de baptistengemeente De Meerkerk in Hoofddorp met 700 leden.

De groei van grote evangelische gemeenten is volgens Radder voor een deel toe te schrijven aan overgangen van de ene naar de andere evangelische gemeente. „Mensen die het om uiteenlopende redenen niet meer kunnen vinden in een gemeente, zoeken dan vaak een toevlucht tot een van de mega's.” Die zijn hier overigens niet blij mee, laat Radder erop volgen. „Er moeten heel wat pastorale gesprekken worden gevoerd om te proberen verdriet en frustraties bij de 'nomadenchristenen' te verzachten.”

Megagemeenten hebben volgens Radder een belangrijke functie. „In de grote steden vervullen ze vaak de rol van volkskerk en zijn ze 'etalages voor het Evangelie' in hun omgeving.” Dat schept wel verplichtingen. „De negatieve uitwerking bij een crisis is groot.”

Dat de totale groei van de evangelische beweging stokt, leidt Radder af uit de gegevens van stichting Licentie in Rotterdam. Deze stichting verleent gemeenten rechten om liedteksten te gebruiken in samenkomsten. De gemeenten moeten daarbij de bezoekersaantallen opgeven. Van de 423 aangesloten gemeenten behoort 80 procent tot de evangelische beweging, inclusief pinksterkerken. Twintig gemeenten melden een bezoekersaantal van meer dan 1500. In 1999 noteerde de stichting een totale groei van 2,2 procent in de bezoekersaantallen, vorig jaar was er over het geheel genomen echter geen groei meer.